9
984 Words
9
เธอเชื่อมั่นในตัวมารดาว่า ไม่มีทางเป็นคนไร้สติ แย่งสามีของคนอื่นแน่นอน อีกทั้งเหตุผลที่กำธรกับนารถวลัยปกปิดไม่ให้ใครรู้แม้กระทั่งกล้าตะวัน แล้วอาจเป็นเหตุผลของความรักที่ผลิบานของทั้งคู่ก็เป็นได้
“คิดหรือไม่คิด แม่ของเธอก็เป็นเมียน้อยของพ่อฉันไปแล้ว หนำซ้ำยังจะหน้าด้านมาเป็นเมียที่ถูกต้องตามกฎหมายของพ่อฉันอีก แม่เธอนี่ร้ายไม่เบา เป็นอย่างนี้ฉันคงปล่อยให้แม่เธอเสวยสุขกับพ่อของฉันไม่ได้ง่ายๆ แน่นอน ฉันจะฆ่าแม่เธอให้ตายตามแม่ของฉัน”
กล้าตะวันไม่อยากจะรับรู้เหตุผลใดๆ ทั้งสิ้น เขาคิดเพียงว่า นารถวลัยเป็นสาเหตุสำคัญให้อาการป่วยของมารศรีทรุดลงจนกระทั่งเสียชีวิตอย่างเดียวดาย ไร้ร่างของสามีมาดูใจ ความแค้นและความชิงชังจึงมากตามไปด้วย
“คุณคิดเหรอคะว่า การที่ฆ่าแม่ของยาจะทำให้เรื่องทุกอย่างมันจบ คุณลุงต้องเสียใจแน่ๆ ถ้ารู้ว่าคุณเป็นคนทำร้ายแม่ของยา คุณไม่คิดถึงจิตใจคุณลุงบ้างเหรอคะ”
เธอพยายามพูดให้กล้าตะวันหยุดความคิดและความตั้งใจ และคิดว่าเขาน่าจะฉุกใจคิดกับคำพูดของตนบ้าง
“คิดเหรอ” เขาทวนเสียงเรียบ “คิดทำไม ในเมื่อคุณพ่อยังไม่คิดถึงหัวอกแม่ของฉันเลย กลับไปหลงเสน่ห์แม่ของเธอจนโงหัวไม่ขึ้น ทำร้ายแม่ฉันไม่พอยังทำร้ายฉันอีก แม่เธอตายตกนรกไปน่ะดีแล้ว คุณพ่ออาจจะเสียใจแต่ฉันคิดว่าคงไม่นาน เดี๋ยวเวลาก็ทำให้คุณพ่อหายเจ็บเอง”
คำพูดของกล้าตะวันทำให้อัลลิยารู้ว่า เขาไม่มีทางเปลี่ยนความตั้งใจ ไม่ว่าเธอจะพูดขอร้องและอ้อนวอน รวมทั้งนำกำธรมากล่าวอ้าง ความแค้นในใจของกล้าตะวันรุนแรงเหลือเกิน
“อย่าทำอะไรแม่ของยาเลยนะคะ ยาขอร้อง...ฮือ ยาจะให้แม่เลิกกับคุณลุงแล้วออกจากไปจากชีวิตของคุณลุง จะไม่พบหน้าหรือติดต่อกันอีก อย่าทำร้ายแม่ของยานะคะ...ฮือ”
อัลลิยายังอ้อนวอนเขาต่อไป และหวังว่ากล้าตะวันจะเมตตานกตัวน้อยๆ เช่นเธอ
“ถึงแม่เธอออกไปจากบ้านของฉัน ออกไปจากชีวิตพ่อของฉัน ฉันก็จะตามไปฆ่าแม่ของเธออยู่ดี ไม่ว่าแม่เธอจะอยู่ที่ไหนฉันจะตามไปฆ่าทุกที่ นอกจาก...” เขาหยุดค้างไม่พูดต่อ เพราะรู้ดีว่าเธอต้องถามกลับมาแน่นอน และตรงกับที่เขาคิดไว้ไม่มีผิด
“นอกจากอะไรคะ นอกจากอะไร”
“นอกจากว่า เธอจะยอมฉันทุกอย่าง ไม่ว่าฉันจะทำอะไรเธอ เธอต้องยอมแลกกับความปลอดภัยและความสุขของแม่เธอที่ยังได้อยู่กับพ่อของฉัน เธออยากเห็นแม่เธอมีความสุขหรือเปล่าล่ะ ถ้าอยากเธอก็ต้องทำตามที่ฉันบอก”
อัลลิยาได้ฟังทางรอดของมารดาแล้วถึงกับอึ้ง ร่างกายที่ขัดขืนอ่อนแรงลงทันที เหมือนกับว่าโลกสีขาวมืดลงไปถนัดตา ข้อเสนอของเขาทำร้ายจิตใจเธออย่างหนัก ในใจของสาวน้อยหน้าหวานเต็มไปด้วยความสับสน ถ้าเธอไม่ยอมเขามารดาต้องได้รับอันตรายอย่างแน่นอน เพราะคำพูดและท่าทางของกล้าตะวันเมื่อเช้า ทำให้หญิงสาวรู้ว่าเขาสามารถทำอย่างที่พูดได้จริงๆ
แล้วอัลลิยาจะตัดสินใจอย่างไรดี เธอจะเลือกอะไรระหว่าความปลอดภัยและความสุขของผู้เป็นแม่กับความสุขของตัวเอง
“คุณไม่กล้าทำอย่างนั้นหรอก บ้านเมืองมีขื่อมีแป มีกฎหมายไว้ลงโทษคนผิด ถ้าคุณทำอะไรแม่ของยา คุณก็ต้องได้รับโทษตามกฎหมาย ต้องเข้าไปอยู่ในคุก อีกอย่างคุณเป็นคนมีชื่อเสียง ถ้าทำอะไรลงไปวงศ์ตระกูลของคุณก็พลอยเสียไปด้วย”
แม้ว่าตัวเองจะกลัวกับคำขู่และหวาดหวั่นกับทางเลือกของกล้าตะวัน แต่อัลลิยาก็มีความคิดว่า ใครทำผิดก็ต้องถูกลงโทษ และคนมีชื่อเสียงอย่างเขามีหรือที่จะยอมเสียชื่อเพราะแม่ของเธอ
“ฮ่าๆๆ ฉันล่ะขำกับคำพูดของเธอจริงๆ เธอคิดเหรอว่า ถ้าฉันจะฆ่าแม่ของเธอจริง เธอคิดเหรอว่าฉันจะโง่ให้ตัวเองโดนจับ เธออย่าลืมสิว่าฉันมีทั้งเงิน มีทั้งลูกน้อง มีเส้นสายมากมาย เรื่องฆ่าแม่เธอมันเป็นเรื่องขี้ประติ๋วเลยนะจะบอกให้ ฆ่าแบบเงียบๆ ไร้หลักฐาน”
ความกลัวทำให้เธออาจจะลืมคิดในข้อนี้ คำพูดของกล้าตะวันทำให้อัลลิยาเหมือนคนจนตรอก คนรวยมีอำนาจทั้งเงินและบริวารจะสังหารใครสักคนคงแนบเนียน สาวไม่ถึงตัว แต่ถ้าสาวถึงก็คงใช้เงินและทนายเก่งๆ เอาตัวรอดได้อย่างสบายๆ เธอเสียเองที่จะตกเป็นรอง
“ถึงคุณจะรวยหลุดพ้นจากคดี แต่กฎแห่งกรรมคุณหนีไม่พ้นหรอก คุณต้องตกนรกหมกไหม้ ไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด” คราวนี้อัลลิยานำกฎแห่งกรรมมาขู่เขา
“เธอไม่ต้องเอาบาปบุญคุณโทษมาขู่ฉัน ฉันยอมตกนรกหมกไหม้ ไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด ถ้าแม่ของเธอตายตามแม่ของฉันไป ฉันยอมทุกอย่าง ขอแค่แม่ของเธอตายอย่างทรมานก็พอ”
คำพูด นัยน์ตาและท่าทางของกล้าตะวัน ทำให้เธอตระหนักในใจว่า เขาพูดจริงทำจริง เขายอมรับผลกรรมทุกอย่างที่จะเกิดขึ้นต่อไปภายภาคหน้า เพียงเพื่อชีวิตที่ไร้ลมหายใจของนารถวัย
- Writer
