นีรชาอดทนนอนฟังเสียงกรนสนั่นของนาวินอยู่อีกพักใหญ่ๆ นาฬิกาที่แขวนไว้ข้างฝาผนังในห้องรับแขกแผดเสียงบอกเวลาว่าตีสอง
ร่างรัดรึงในชุดนอนบางๆ ขยับลุกขึ้นจากเตียงแล้วเปิดประตูเข้ามาดูลูกชายในวันเจ็ดขวบที่นอนอยู่อีกห้องติดกัน
หญิงสาวทรุดกายลงข้างเตียง นั่งฟังเสียงของลูกชายที่ระบายลมหายใจออกมาอย่างสม่ำเสมอด้วยกำลังหลับสนิท มือเรียวค่อยๆ ลูบไล้หน้าผากน้อยๆ ด้วยความรักใคร่เอ็นดู ก่อนจะทิ้งศีรษะลงบนหมอนนอนเคียงข้างลูกชาย
นีรชานิ่งมองเพดานอยู่นานเป็นครู่ พยายามข่มบังคับเปลือกตาให้ปิดลงด้วยความรู้สึกอ้างว้างและว้าเหว่อย่างที่สุด
กระทั่งรู้ว่าอารมณ์บางอย่างที่สุมรุมอยู่ลึกๆ ในอก ดูจะเพิ่มพูนรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ทำให้ไม่อาจปิดเปลือกตาลงได้ง่ายๆ กระสับกระส่ายและร้อนรนจนต้องผุดลุกขึ้นจากเตียงนอน ก่อนตัดสินใจก้าวเงียบเชียบลงไปจากชั้นสองของบ้
