"หนักกว่านี้ยังผ่านมาแล้วเลยอีฟ แค่ผู้ชายไม่รัก เรื่องสิวๆ" อีฟยืนอยู่หน้ากระจกให้กำลังใจตัวเอง เมื่อเติมกำลังใจให้ตัวเองจนเต็มเปี่ยม เธอสูดลมหายใจเข้าลึกอีกครั้งก่อนจะออกจากห้อง "อ้าวอีฟ วิเวียนนึกว่า..." วิเวียนเปิดประตูห้องออกมาเป็นจังหวะที่อีฟก็เปิดประตูห้องออกมาเช่นกัน ตอนแรกเธอก็เป็นห่วงที่จู่ๆ ปัณณ์ก็พาอีฟออกไปจากผับ แต่เมื่อปุณณ์กับนาวบอกว่าไม่ต้องเป็นห่วง และบอกเล่าเรื่องอีฟกับปัณณ์ เธอก็เบาใจลง "วิเวียนกำลังจะไปหาที่ห้องพอดีเลย อ้าวอีฟ เซลีนนึกว่า..." เซลีนเปิดประตูห้องออกมา ทักทายอีฟเหมือนกับวิเวียนไม่มีผิดเพี้ยน "นึกว่าอะไรกันเหรอ" "นึกว่าไม่ได้กลับมานอนห้อง ก็เห็นออกไปกับน้องชายปุณณ์" "เขาคิดว่าอีฟเมาน่ะ ก็เลยพามาส่งที่ห้อง" "มีอะไรกันหรือเปล่า" เซลีนถาม "จะให้มีอะไรล่ะ ไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย ไปกันเถอะ เดี๋ยวสาย" วิเวียน เซลีนพยักหน้าเข้าใจ ไม่อยากถามให้มากความ ด้