"ยังไม่ขึ้นมาอีกเหรอคะ ตั้งสองชั่วโมงแล้วนะ" ชะเอมถามอาชิที่ยืนมองปัณณ์กำลังแหวกว่ายอยู่ในสระว่ายน้ำ "ไม่มีทีท่าว่าจะขึ้นเลย" อาชิตอบคนเป็นภรรยาพร้อมทั้งโอบเอวบางมาแนบชิดกายแกร่ง สายตาคมยังคงจับจ้องไปที่ตัวลูกชาย "เก่งทุกเรื่อง ยกเว้นเรื่องความรัก" "บางทีพี่ก็ไม่เข้าใจว่าปัณณ์จะปิดกั้นความรู้สึกตัวเองไปทำไมกัน ทั้งที่ก็รู้ว่าทำแบบนี้ตัวเองนั่นแหละที่จะไม่มีความสุข" "เพราะปัณณ์ตั้งกฏเกณฑ์ ตั้งเป้าหมายเรื่องงานไว้สูงมากยังไงล่ะคะ สูงจนไม่เปิดรับเรื่องอื่นเข้ามา" "แล้วที่เป็นอยู่นี่ล่ะ ไม่ใช่เพราะเปิดรับเหรอ ถ้าปัณณ์ยอมเปิดรับโดยไม่เอาเป้าหมายหรือกฏเกณฑ์ของตัวเองมาเกี่ยว ปัณณ์ก็จะไม่เป็นแบบนี้" "คงอยู่ในช่วงตัดสินใจมั่งคะว่าจะเปิดหรือปิด พี่อาชิต้องเข้าใจนะว่าปัณณ์ไม่เคยมีความรัก ไม่เคยรักใครนอกจากคนในครอบครัว ย่อมรู้สึกสับสนเป็นธรรมดา" "อาปังขาาา นางเงือกพาฝังมาแย้วววว" เสียงใสๆ ดังขึ