อีฟอยู่กับตัวเองหนึ่งวันเต็มๆ ในห้องพัก ทบทวนหลายสิ่งหลายอย่างที่เข้ามาในชีวิต เธอดึงแม็กซ์เข้ามาในวังวนรักของเธอทั้งที่ตัวเธอยังลืมปัณณ์ไม่ได้ แม้ก่อนหน้านี้เขาจะทำร้ายใจเธอด้วยคำพูด คำพูดที่มีผลต่อใจบางๆ ของเธอ แต่เธอก็ยังรักเขา
สำหรับแม็กซ์ตั้งแต่ได้รู้จักกันมาไม่เคยเลยสักครั้งที่จะพูดทำร้ายจิตใจเธอ ถึงแม้จะเป็นเวลาไม่นาน ในเมื่อเธอเลือกดึงเขาเข้ามา เธอก็ต้องรับผิดชอบต่อความรู้สึก รักษาคำพูดที่ให้ไว้กับเขา ถึงแม้จะได้ชื่อว่าเป็นนางวันทองสองใจก็ตาม ถ้าแม็กซ์ยังคงเสมอต้นเสมอปลายแบบนี้ ความดีของเขาจะทำให้เธอเปิดใจรักเขาได้สักวัน
"คิดถึง" น้ำเสียงนุ่มทุ้มดังขึ้นพร้อมรอยยิ้มดีใจเมื่อร่างเพรียวเดินมาถึงตัว ใบหน้าหล่อเหลาโน้มเข้าไปหาหมายจะหอมแก้มนวล แต่เธอก็เบี่ยงหลบจนคนกระทำหน้าเจื่อนไปอย่างเห็นได้ชัด
"เดี๋ยวคนอื่นเห็นน่ะ อีฟเขิน" อีฟแก้ตัวเมื่อเห็นสีหน้าของแม็กซ์
"ต้องอยู่กันสองคนใช่ไหมถ
