Chapter Twelve

1593 Words

Alam ko na hindi ako ganoon kabait pero hindi rin naman ako ganoong kasama. Alam ko kung sino ang igagalang at ang mga kabataan na nasa aking harap ay hindi karapat-dapat sa respeto na mayroon ako sa aking kapwa. Kahit paano naman ay hindi na bago ang ganitong insidente. Ang tinutukoy ko ay sa tuwing mayroong mga kapwa namin estudyante na bigla na lamang lalapit sa amin habang naglalakad sa hallway. I mean not to brag but me and my two best friends were kind of known here, but not as popular as Caleb Coleman. May mga iilan na nakakikilala sa amin at kahit paano ay nagpapahayag ng kanilang paghanga. Minsan nga ay nagiging biruan na lang iyon sa aming tatlo kaya naman kanina ay kaswal nilang binati ang mga ito. My friends nicely approached them, while I remained silent and civil but these k

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD