I wish happiness was permanent, but of course, there is nothing permanent in this world except change.
Lumipas ang Sabado at Linggo nang wala akong ginawa kung hindi ang sumama kina Lei at Donna. We did shop some cute stuffs, we even watched movies in Cinema just to kill boredom last Saturday. Noong Linggo naman ay nagsimba kaming tatlo at pagkatapos ay tumambay sa bahay ni Donna. Kaya sobrang thankful talaga ako na mayroon akong dalawang kaibigan na ganito na handang pawiin ang lahat ng inip ko sa buhay.
Ang mga lalaki naman na kaibigan namin ay may mga sariling ganap sa buhay kaya hindi namin sila kasama. Sigurado kasing maiinip din sila kung sakali man na sa amin sila sasama. Natuloy sila sa paglalaro ng basketball, dito lang din naman iyon sa village maliban kay Caleb na
