It is nearly twelve in the morning but I am not yet sleeping. Pagod na pagod na ang mga mata ko kaya dapat ay kanina pa akong inaantok pero hindi man lang pumipikit ‘yong mga mata ko. I still have a class tomorrow but I am still wide awake, right now.
Simula noong mahiga ako rito sa kama ay sa halip na matulog, parang naging gripo na ang mga mata ko sa pagluha. Isa-isa ring bumalik sa alaala ko kung ano ‘yong mga pangaral sa akin ng dalawa kong best friend na mas pinili kong ‘wag pansinin. Mali—pinakinggan ko pala pero hindi ko naman sinunod.
"Stop loving him. Can't you see that he's not worth it? He's not worth crying for. Just stop and save your heart from another heartache!" Pangaral ni Lorelei sa akin isang umaga nang madatnan nila ako rito sa comfort room ni Donna
