“เพราะคุณเป็นผู้หญิงของผมไง”
คำตอบของเวย์ทำให้ข้าวฟ่างนิ่งไปเลย เธอมองหน้าเวย์ที่กำลังยิ้มให้เธอ นี่เขาหายโกรธฉันแล้วเหรอ
“อาจารย์หายโกรธหนูแล้วเหรอคะ”
“ผมไม่เคยโกรธคุณเลย แค่น้อยใจเฉยๆจู่ๆคุณก็ไม่ยอมคุยกับผม”
“ก็หนูโกรธอาจารย์เรื่องคุณพายนี่คะ..”
น้ำเสียงนี้มันทำให้ผมยิ่งหวั่นไหวเข้าไปใหญ่ หึง หวงอย่างนั้นเหรอ ฮ่าๆๆ ผมยื่นมือไปจับคางเธอเบาๆ คนอะไรน่ารัก น่าเอาเป็นบ้า
“ผมกับพายไม่ได้เป็นอะไรกันเลย”
“แต่ดูคุณพายเขาอยากเป็นอะไรกับอาจารย์นะคะ”
“นั่นมันเรื่องของเขา ผมมีคนที่ผมรักอยู่แล้วทำไมผมต้องไปยุ่งกับคนอื่นด้วย อดีตก็คืออดีตคุณควรโฟกัสกับปัจจุบันมากกว่านะ”
“ค่ะ” ทำไมฉันรู้สึกเหมือนโดนบอกรักเลยนะ รู้สึกดีเป็นบ้า กรี๊ดดด
“คิดอะไรอยู่หน้าแดงเชียว”
“เปล่าค่ะ อาจารย์อาบน้ำเถอะเดี๋ยวหนูออกไปรอข้างนอก”
“ให้ผมอาบน้ำให้ไหม”
“ไม่เป็นไรค่ะหนูขอตัวก่อนดีกว่า” ฉันรีบวิ่งออกมา
