รองแม่ทัพหลี่ลู่เสวียน หลังได้รับแจ้งข่าวรายงานเรื่องบุตรีของเจ้ากรมโยธาแล้วก็ถอนหายใจ เรียกพลทหารกลับที่ค่ายไปดังเดิม ร่างหนาเดินกลับมาในกระโจม อมยิ้มกรุ้มกริ่มกับบางสิ่งที่อยู่ในกระโจม เรือนร่างสตรีขาวผ่องถูกมัดมือมัดเท้าและปากอยู่ในอาภรณ์ชนเผ่าที่ยั่วยวน ร่างบางมองหน้าอย่างแค้นเคือง ร่างหนาขยับเข้าไปหานางในกองหมอน
"หลับสบายดีหรือไม่ฝุเหรินข้า "
ร่างหนากอดรัดนาง แล้วดมกลิ่นกายของนางที่หอมหวาน ขยำยอดอกนางที่เต่งตึง ดูดดึงดั่งทารกน้อยอยู่ตลอดเวลาที่นำนางรอนแรมมาที่เมืองหลวง รองแม่ทัพมิเคยพักรังแกนาง และนางนั้นฤทธิ์เยอะมาก จะหนีกลับไปที่เรือนของนางเพียงอย่างเดียว
หย่าหยาเป็นสาวงาม ในหุบเขาในรอยต่อระหว่างทะเลทราย หุบเขาที่นางอยู่นั้นอุดมสมบูรณ์ นางมิมีครอบครัวและนางร้ายนัก นางคิดสังหารสามีหมาดๆของนางทุกคราไป ร่างหนาเลยจับนางมัดไว้ แล้วใช้ม้าของนางนำทั้งสองกลับมาที่เมืองหลวง ในวังล้วนแตกตื
