พี่สาวน้องสาวของสกุลหลิน ต่างมาห้อมล้อมที่รอบกายของเหลียนฮวา เพื่อสอนเหลียนฮวาเล่นพิณมนตรา หลายนางนั้นหัวเราะคิกคัก เริ่มดีดคราแรกดอกไม้ก็เบ่งบาน
ท่วงทำนองเริ่มขึ้นหมู่มวลผีเสื้อบินฉวัดเฉวียน พี่สาวน้องสาว แกะผ้าปิดใบหน้าออก แล้วสูดความหอมของดอกไม้ หลายนางเริ่มที่จะร่ายรำ องครักษ์ลับชายถึงกับเซถลาลงมาจากหลังคาเพราะความงามของพวกนางเลยทีเดียว เสียงหัวเราะเริ่มดังขึ้นคล้ายงานชมบุปผาในฤดูใบไม้ผลิก็ไม่ปาน
เสียงพิณแว่วหวานบรรเลงไปจนทหารและคนรับใช้เคลิบเคลิ้มไปตลอดทั้งวัน พี่น้องสกุลหลินขยิบตาให้กันคล้ายกับมีความนัย ดวงตาขบขันนั้นไหวระริก เหลียนฮวาตั้งอกตั้งใจเล่นพิณเสียงหวาน เพียงเพื่อจะไว้ใช้โอ้อวดพระสวามีที่รัก เสียงพิณคล้ายเร่งดอกไม้ให้ผลิบานไปทั่วทั้งขุนเขา ชาวบ้านรอบจวนล้วนต่างอัศจรรย์ใจ ชี้ชวนกันดูดอกไม้บาน จัดงานฉลองยามค่ำคืนอย่างรื่นเริง
"ดอกไม้บานเช่นนั้นหรือ ช่างแปลกประหลาดนัก "
