พระชายาเอกในองค์ชายสาม หัวเราะคิกคักยามที่เห็นสาส์นมนตราจากเปลวไฟ เรื่องอาโป๋หนาน เห็นท่านปู่หน้าตาบึ้งตึงงอง้ำในกองไฟ ท่านปู่บ่นเสียยกใหญ่ แต่นางก็ปลอบใจว่า
"ท่านปู่เจ้าขา มิดีหรือที่อาโป๋หนานจะได้มีทายาทเพิ่มให้สกุลหลิน มีอาโป๋หนานน้อยมาวิ่งเล่นในจวนของสกุลหลิน มีเหลนทวดมาเกาะแขนเกาะขา ท่านปู่อย่างไรเจ้าคะ "
"อา....นั่นก็ดี แต่ข้ายังมิได้เตรียมสืบประวัติสกุลเจามาก่อนเลย หากมิใช่ภักดีย่อมเป็นภัยต่อแผ่นดิน สกุลหลินเคียงคู่หลี่ได้เพราะเจ้าอาเหลียนฮวา หากอาโป๋หนานพลาดพลั้ง จะนำภัยมาสู่แผ่นดินได้ "
"เรื่องนั้นปล่อยไปตามชะตาฟ้าเถิดท่านปู่ ข้าว่าท่านไปเตรียมตัวสู่ขอบุตรีของสกุลเจาเถิดเจ้าค่ะ ฮิฮิฮิ "
"อา...นั่นก็ใช่ ข้าคงต้องเร่งเดินทางไปในตอนนี้ "
แล้วกองไฟก็มอดดับลง เหลียนฮวาหัวเราะงอหาย อาโป๋หนานที่มินานมานี้ยังหลบหนีสตรีขี้ริ้วผู้หนึ่ง มิคาดจะไปเก็บบุตรีเจ้ากรมโยธามาซุกที่ในจวน
"ม
