หลินโป๋หนาน ผิวปากเรียกนกยักษ์หลายตัวออกมาจากชายป่า ขามามีม้าหลายตัว แต่ต้องนำมันไปออกอีกทาง ที่มิใช่ทางเดิม คงนานอีกหลายวันกว่าที่จะไปถึงทึ่เมืองหลวง สตรีสกุลหลินช่วยกันเก็บเสบียงขึ้นรถม้าที่หน้าจวน หันหน้าไปทางป่าดอกท้อ
ป่าคล้ายย่นระยะทางลง มีแสงสว่างกว่าทุกวัน ดูน่ากลัวนัก แต่ก็ต้องทำใจให้ชาชินเสียบ้าง เกิดในสกุลหลินต้องมีสติปัญญาที่เข้มแข็ง อดทนต่อสภาวะรายรอบกาย
ผ้าไหมผืนงามถูกพับลงไปในหีบอย่างเบามือ หลายผืนถูกวางไว้ในจวนรอผู้มาใช้งาน สมุนไพรถูกรวบรวมเข้าวังหลวง มีบางส่วนที่ท่านแม่ทัพเก็บหามาได้อีกมากมาย ผลไม้ป่าสุกหอมหวานถูกบ่มลงไปในไห ชาวบ้านหลายคน อาสาเป็นคนขับรถม้าออกไปส่ง มีเนื้อแห้งรมควันเป็นอย่างดี นำมาแลกกับแป้งซาลาเปาที่นุ่มนิ่ม หนุ่มน้อยหน้าบูด วิ่งกระหืดกระหอบ นำรังนกสีทองแสนเลอค่า ลงมาให้เหลียนฮวาเป็นหอบใหญ่
"พี่สาวเอารังนกกลับบ้านของท่านด้วย ข้ามิอาจออกไปจากหุบเขาได้ เพ
