เหลียนฮวาได้รับพระราชเสาวนีย์ให้เข้าวังด่วน และต้องพำนักในตำหนักมรกตไปยาวนาน อย่างน้อยก็อีกในหลายเดือน นางรู้สึกใจหายเล็กน้อยในคราแรก
แต่ในคราต่อมา มีราชโองการจากองค์หลี่หวาง ลงมาให้แม่ทัพใหญ่สลับคุมทัพกับรองแม่ทัพลู่เสวียน และให้แม่ทัพหลี่ลู่เจ๋อเข้าวังหลวงว่าราชกิจต่างๆในฐานะอ๋องสามแห่งต้าหลี่ เหลียนฮวาจึงเบาใจขึ้น ครานี้ทั้งสองต้องเดินทางด้วยรถม้า
เจ้าเหล๋ยจี๋ม้าคู่ใจของท่านแม่ทัพถูกปล่อยแล้วชี้ทางให้กลับไปที่วังหลวงเอง มันกระโดดโลดเต้น ดีใจวิ่งหันหน้าหันหลังรอรถม้า มันมิยอมไปห่างจากกายนายของมัน ผยองว่าฝีเท้ามันหนึ่งในใต้หล้า หากนายของมันมีภัย มันมักจะพาช่วยรอดพ้นภัยในทุกครา
เหลียนฮวาหัวเราะ ในความแสนรู้ของม้าเหล๋ยจี๋ แอบหยิบผักที่กักตุนมาเพื่อมัน ยื่นลงไปทางหน้าต่าง เจ้าเหล๋ยจี๋ยกเท้าคู่หน้าขึ้นส่งเสียงดีใจ และงับผักกลืนลงคอทั้งที่กำลังวิ่งอยู่ ทำเอาเหลียนฮวาตกตะลึงมาก
"เจ้าตะกล
