เจ้าคุณ “ไม่นะพี่คุณ...ว้าย!!!” มีนร้องหลังจากผมขยับเข้าหาอย่างรวดเร็วแล้วจับเธอเหวี่ยงลงเตียงทันที “อึก” เสียงร้องออกมาจากลำคอ สงสัยจะจุกนั่นแหละ ผมรีบจัดการถอดเสื้อผ้าตัวเองทันทีด้วยความเร็ว และมีนยังปรับตัวไม่ได้ จนผมตามมาคร่อมเธอไว้และจัดการกระชากชุดบ้าๆนี่ออกทันที แคว่ก! แคว่ก! “โอ้ย!” คงเพราะเศษผ้ามันไปบาดผิวจนทำให้มีนร้องออกมา “ทีหลังอย่าใส่แบบนี้ให้เห็นอีก” ผมสั่งเธอออกไปเสียงเข้ม ผมจำได้ว่าสั่งห้ามเธอเด็ดขาดตลอดเรื่องเสื้อผ้า แต่ตอนนี้เธอกลับพยศไปซื้อมันมาใส่จนได้ แต่อย่าหวังว่าผมจะปล่อยให้ได้ใส่ต่อไปเลย “เรื่องของมีน!” ปากเก่งตลอด ไม่ว่าจะเจ็บจะโกรธแค่ไหน ก็ไม่เคยยอมลงให้ใครเลยจริงๆ ดี เด็กดื้อแบบนี้ผมชอบ ผมจะดัดนิสัยตอนโตให้ดีให้ได้เลยคอยดู “อม” หลังจากมีนเถียงออกมาเป็นจังหวะที่ผมจัดการเสื้อผ้าเธอเสร็จพอดี ผมขยับตัวไปอยู่ส่วนหน้าของเธอแล้วสั่งมีนออกไป “ไม่!” เด็กดื้อก็คื