หญิงสาวมองเพื่อนสาวคนสนิทเห็นรอยยิ้มอย่างเปิดเผยบ่งบอกถึงความพึงพอใจ สินภพเองไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่นักกับการปรากฏตัวของเจ้านายเพื่อน นัฐนรินลุกยืนแล้วก้าวเข้าหาเขาอย่างรวดเร็ว
“สวัสดีค่ะ ฉันชื่อนัฐนรินเรียกรินเฉยๆ ก็ได้ค่ะ เป็นเพื่อนของแก้ววันนี้เรามาติวหนังสือกัน”เธอรีบแนะนำตัว
“ครับสวัสดี ผมชื่อธัญจกร เรียกธัญเฉยๆ ก็ได้”
แก้วกัลยาหวงเพื่อนสาว เกรงว่าจะพบเจอสถานการณ์เช่นเดียวกับเธอ แต่ดูเหมือนนัฐนรินนั้นต้องการให้เป็นเช่นนั้น ในความคิดของเธอ ไม่อยากให้เพื่อนต้องกลายเป็นของเล่นชั่วคราวเหมือนแหม่มผมทอง พอเบื่อก็เขี่ยทิ้งราวกับว่าคนคนนั้นไม่มีชีวิตจิตใจ
กัดฟันเดินเข้ามาใกล้เพื่อนแล้วจับข้อมือไว้ นัฐนรินหันมองสีหน้าแปลกใจ
“รินไปติวกันต่อเถอะ ใกล้สอบแล้ว”
“เดี๋ยวก่อนได้ไหมแก้ว ขอคุยกับคุณธัญก่อน”นัฐนรินยิ้มพราย
“ไปเถอะริน เราขอร้อง”
นัฐนรินมองเพื่อนเห็นสีหน้าไม่สู้ดี การพูดคุยกับคุณธัญม
