ค่ำคืนมืดมิดผู้คนต่างหลับใหลภายใต้ชายคาเรือนเช่นเดียวกับร่างเล็กที่นอนอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมในบ้านของผู้เก่งกล้าไสยเวท ดวงตากลมโตยังคงหลับสนิทกระทั่งได้ยินเสียงคล้ายคนเรียกชื่อดังมาจากข้างนอกซึ่งน้ำมนต์ก็ได้ยินไม่ถนัดว่าเป็นเสียงใคร เธอจึงลืมตาขึ้นแล้วลุกไปเปิดไฟในห้องให้สว่างจ้า จากนั้นก็เดินไปเปิดประตูเพื่อดูว่ามีใครเรียกเธอไหมหรือแค่หูแว่ว
พอเปิดประตูออกไปกลับไม่เห็นใครเลยแม้แต่คนเดียว เธอจึงจะปิดประตูลงอีกครั้งทว่าดวงตากลับสะดุดเห็นรดาเมียของเมฆลุงของเธอกำลังเดินวนเวียนอยู่หน้าบ้านเหมือนมีเรื่องร้อนใจแต่ก็ไม่เข้ามาข้างในทั้งที่ประตูรั้วกั้นก็ไม่มี ขณะที่น้ำมนต์กำลังยืนคิดรดาก็หันมาเห็นเธอพอดีจึงโบกมือเรียกพร้อมกับตะโกนบอก
“น้ำมนต์ตามียศแย่แล้ว” พอน้ำมนต์ได้ยินเพียงเท่านั้นเธอก็รีบเดินไปหารดาด้วยความเป็นห่วงตาของเธอ...
ทางด้านสายฟ้าลุกมาเข้าห้องน้ำยามดึกเพราะช่วงหัวค่ำดื่มน้ำเยอะไปหน่อ
