Bad boy 1...
940 Words
“บอกให้ไรอันกลับมา เดี๋ยวนี้!”
“คุณพ่อ ไรอา...ไรอาไม่รู้ว่าพี่ไรอันอยู่ไหนจริงๆนะคะ”
“คุณคะ ฮึก! ใจเย็นๆก่อน บางทีไรอันอาจไปหาเพื่อน เดี๋ยวคงกลับมาเอง ใจเย็นก่อนนะคะ”
เสียงสะอื้นไห้ดังขึ้นไม่หยุด เมื่อผู้เป็นสามีเอาแต่เกรี้ยวกราดเพราะบุตรชายเพียงคนเดียวของตนก่อเรื่องทะเลาะวิวาทร้ายแรงจนคู่อริเกือบตายทั้งๆที่อยู่เพียงมัธยมปลายกันเท่านั้น และตอนนี้ก็มาหนีหายหลังจากโดนทำโทษอย่างหนักจากผู้เป็นบิดา
“ถ้ามันไม่ยอมกลับมาภายในคืนนี้ ผมกับมันขาดกัน!”
“คุณพ่อคะ แต่พี่ไรอันไม่ผิด พี่ไรอันแค่...”
“ผิดไม่ผิดก็ไม่มีสิทธิ์ทำร้ายคนอื่นเกือบถึงตายแบบนั้น! ส่วนเรา กลับขึ้นห้องไปได้แล้ว เตรียมตัวไว้เลย พ่อจะย้ายเรากับพี่เราไปเรียนที่อังกฤษ!”
“คุณ! ฮือๆๆๆ ไม่นะไบรอัน!!!!”
ร่างใหญ่ของผู้เป็นหัวหน้าครอบครัวไม่แม้แต่จะหันกลับมามองภรรยากับบุตรสาวที่ยืนกอดกันร้องไห้อย่างหนักที่เขาทำโทษบุตรชายโดยที่ไม่ฟังเหตุผลจากใครเลยอย่างนั้น
“ทำยังไงดีคะคุณแม่ ป่านนี้ไม่รู้พี่ไรอันไปอยู่ไหน เจ็บตัวขนาดนั้น ฮึก ไรอาเป็นห่วงพี่ไรอันจังเลยคะ”
“โธ่ แม่ก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วลูก พี่ชายเราก็ร้อน พ่อเราก็ร้อน เดี๋ยวแม่ลองคุยกับคุณพ่อดู ไรอาขึ้นห้องไปก่อนนะลูก”
พอพูดจบคุณมิรันก็เดินเข้าไปในบ้านทันที เมื่อนี่มันไม่ใช่เรื่องเล็กๆเหมือนที่ผ่านมาเสียแล้ว เพราะมันนานแล้วที่เธอไม่เคยเห็นสามีโกรธมากมายขนาดนี้ และหลังจากวันนั้น ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปเมื่อบุตรชายของเธอไม่เคยกลับมาที่บ้านอีกเลย ไร้การติดต่อไร้ข่าวคราวถึงแม้เธอจะพยายามให้ทั้งตำรวจและใช้เส้นสายที่มีตามหาแล้วก็ตามที
10 ปีต่อมา
“จัดการพวกมันให้หมด!”
“ครับนาย!”
เสียงตะโกนสั่งดังกึกก้อง ก่อนลูกน้องนับสิบจะวิ่งนำเข้าไปในโกดังร้าง จากนั้นเสียงปืนก็ระดมยิงไม่หยุด เมื่อ ไรอัน มาเฟียหนุ่ม ฉายาของเขาที่ใครๆต่างก็รู้จัก ความโหดเหี้ยมและไม่เคยปราณีใครทำให้เขาก้าวขึ้นมาควบคุมทุกอย่างแทนหัวหน้าคนเก่าได้อย่างดีเยี่ยม ไรอันนั้นเป็นทายาทบุญธรรมของ จอห์น เจ้าพ่อมาเฟียทางเหนือ เจ้าของคาสิโนที่ใหญ่และมีอิทธิพลที่สุดของเขตนี้ มาเฟียหนุ่มพาลูกน้องยกพวกเข้ามาจัดการกับคู่อริ ที่เข้าไปป่วนในบ่อนคาสิโนของเขาเมื่ออาทิตย์ก่อน
“พวกมันตายหมดแล้วครับนาย แล้วของพวกนี้ล่ะครับ”
“ขนกลับให้หมดแล้วเผาที่นี่ทิ้งซะ”
“ครับ”
เสียงสั่งอันเด็ดขาดและไม่มีแม้แต่ความลังเลบอกขึ้นก่อนจะเดินหันหลังออกมาจากตรงนั้น ไม่นานเสียงระเบิดก็ดังขึ้นไม่ขาดสาย เมื่อใครๆต่างก็รู้ฉายาของมาเฟียหนุ่มอย่างไรอันดี
“นายน้อยกลับมารึยัง”
เสียงอันแหบแห้งโรยแรงของหัวหน้ามาเฟียอย่างจอห์นเอ่ยถามขึ้นพร้อมกับจ้องมองไปด้านล่างของคาสิโน ที่ตอนนี้เต็มไปด้วยนักเสี่ยงโชค ทั้งในและต่างประเทศมากมายจนแน่นขนัด เขายังจำได้ดีเมื่อครั้งที่เริ่มเปิดใหม่ๆ ตอนนั้นเขายังเป็นเพียงลูกน้องในแก็งของมาเฟียคนเก่า ก่อนที่จะขึ้นมาแทนที่เมื่อเจ้านายของเขาวางมือไป
“พึ่งกลับมาถึงครับนายน่าจะ...นั่นไงครับนายน้อย”
ลูกน้องคนสนิทของจอห์นบอกขึ้นพร้อมกับผายมือไปด้านล่าง ที่ร่างกำยำสูงใหญ่ของไรอันกำลังเดินเข้ามา จอห์นจ้องมองบุตรบุญธรรมที่เขาเฝ้าสอนมาเองกับมืออย่างชื่นชม เมื่อเขานั้นรู้ดีว่าไรอันเป็นใคร สายเลือดมาเฟียในกายทำให้ลูกของเขาดูโดดเด่นน่าเกรงขามเพียงแค่เดินเข้ามาผู้คนแถวนั้นก็ต่างรีบหลบทางให้ทันที เขายังจำได้ดีในตอนที่ยังเป็นเพียงลูกน้องของ ไบรอัน ซึ่งเป็นบิดาแท้ๆของไรอัน ไบรอันนั้นถึงแม้จะมีสายเลือดมาเฟียอย่างแท้จริงแต่กลับไม่ได้มีจิตวิญญาณของมาเฟียเลยต่างจากลูกชาย ที่มีจิตวิญญาณของมาเฟียอย่างท่วมท้นเพราะไรอันแทบถอดแบบปู่ของเขาออกมาเลยก็ว่าได้
“นายจะขึ้นไปหานายใหญ่ก่อนรึเปล่าครับ”
“ไม่ล่ะ เดี๋ยวนายใหญ่ก็คงกลับแล้ว”
ไรอันบอกขึ้นพร้อมกับเงยหน้าไปมองผู้เป็นบิดาแค่เพียงนิดเดียวก่อนจะหันกลับมาสนใจผู้คนตรงหน้าต่อ ส่วนจอห์นที่มองเห็นทุกการกระทำของบุตรชายได้แต่กระตุกยิ้มออกมา ก่อนจะให้คนพากลับบ้านไปพักผ่อน เมื่อตอนนี้เจ้าของตัวจริงกลับมาแล้ว
“เดี๋ยวฉันจะขึ้นไปพัก ถ้ามีใครมีปัญหาให้สั่งสอนแล้วโยนออกไปจากที่นี่ได้เลย”
“ครับนาย”
“เรียกเด็กขึ้นไปให้ฉันคนนึงด้วย”
“ครับ”
เตชิน ลูกน้องคนสนิทที่คอยติดตามไรอันตอบรับขึ้นก่อนจะเดินเลี่ยงออกไปทำตามที่เจ้านายสั่ง ส่วนไรอันก็เดินตรงเข้าไปด้านในเพื่อจะขึ้นไปรอที่ห้องพักของเขา ที่อยู่ชั้นบนสุดของคาสิโนแห่งนี้
- Writer
