STILL LOVE ทวงรัก | NC25+

​EP.10 STILL LOVE ทวงรัก ♡ ตอน มากกว่าจูบ

​EP.10 STILL LOVE ทวงรัก ♡

ตอน มากกว่าจูบ

__________________

หลังจากที่แมทธิวเอ่ยออกไปแบบนั้น ใจหนึ่งฉันก็อยากจะแย้งออกไปว่าฉันไม่ได้เมาแล้วตั้งใจไปจูบกับเขา แต่ว่าเขาต่างหากที่ดึงฉันเข้าไปจูบเองโดยที่ฉันไม่ได้ตั้งตัวเลยสักนิด แต่ทว่าอีกใจนึงของฉัน มันก็อยากจะรู้เหลือเกินว่า ในการที่เขาเห็นฉันจูบกับผู้ชายคนอื่นต่อหน้าต่อตาแบบนี้ วินด์จะพูดหรือแสดงท่าทางอะไรออกมาบ้าง ให้ฉันรู้ว่าแคร์ฉัน..

ฟุ๊บ! บรรยากาศรอบข้างเงียบสงัด ไม่มีเสียงโต้ตอบใด ๆจากวินด์เซอร์ เขาก้มลงมาประคองตัวของฉันขึ้นยืน ก่อนจะอุ้มขึ้นแนบกับแผ่นอกของเขา

"วินด์~"ฉันเรียกเขาอีกครั้งเพราะวินด์เซอร์ยังคงเงียบและไม่มองหน้าของฉันเลยแม้แต่น้อย

"นายโกรธฉันได้ ด่าฉันได้ ว่าอะไรก็ได้นะ"ฉันพูดออกไปด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

"จะให้พูดอะไร?"วินด์ถอนหายใจออกมาเบา ๆก่อนจะก้มหน้ามองที่ฉันด้วยสายตาที่ว่างเปล่าและเยือกเย็นกว่าที่เคยเป็น

"ก็จูบกันไปแล้วนี่"วินด์พูดขึ้นด้วยใบหน้าที่เรียบนิ่ง

"พูดไปก็เปลี่ยนอะไรไม่ได้อยู่ดี"เขาพูดทิ้งท้ายไว้เพียงเท่านั้น

วินด์เหลือบไปมองทางแมทธิวเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ

เขากระชับท่อนแขนอุ้มฉันขึ้นและเดินกลับเข้าไปในคอนโดราวกับว่าไม่ได้เกิดอะไรขึ้น

-ภายในลิฟต์-

"ฉันเข้าคอนโดตัวเองไม่ได้เพราะว่าคีย์การ์ดประตูอยู่ที่น้ำขิงอะ"ฉันเอ่ยบอกกับวินด์เซอร์ไปตามตรง และอยากจะอธิบายเรื่องที่ฉันให้แมทธิวเป็นคนมาส่ง

"....อื้ม.."แต่วินด์ก็ตอบกลับมาเพียงแค่นั้น ก่อนที่เขาจะกดเลขชั้นของตัวเองโดยไม่มองหน้าฉัน หรือพูดอะไรอีกเลย หลังจากนั้นฉันจึงทำได้แค่อยู่ในอ้อมแขนของเขาแบบเงียบ ๆไปตลอดทางกลับห้อง

โดยปกติฉันก็เคยมาห้องของวินด์เซอร์อยู่บ่อยครั้ง แต่ก็ไม่เคยนอนจริงจังสักครั้ง เพราะฉันเองก็ค่อนข้างติดความสะดวกสบายของคอนโดตัวเองเหมือนกัน มันเหมือนเป็นพื้นที่ส่วนตัวของฉันมากกว่าห้องของคนอื่น

ไหนเวลาก่อนนอนจะต้องประโคมบรรดาครีมทาตัวทาผิวราคาแพงอีก

จะให้ยกไปยกมาก็คงไม่ไหว แต่ถึงเราจะอยู่คอนโดเดียวกัน แต่เขาก็ไม่ได้มีเวลาว่างมาเจอฉันบ่อยหรอก นอกจากเวลาเราจะไม่ตรงกันแล้ว

ก็อย่างที่เห็นว่าวินด์เซอร์ ไม่ใช่คนติดแฟนเหมือนกับแฟนคนอื่น ๆ

@คอนโดของวินด์เซอร์

เขาวางฉันลงบนโซฟาสีครีมตัวใหญ่ใจกลางห้องกว้างเรียบหรู

"วินด์คือว่าฉันกับแมท.."ฉันยังไม่ทันพูดจบประโยค

"ช่างมันเถอะไอร์"วินด์หันมาขึ้นเสียงใส่ฉันทันทีก่อนที่เขาจะมองไปทางอื่นทันที

"ไม่ต้องพูดถึงแล้ว"เขาค่อย ๆกดเสียงให้กลับมาเป็นปกติ

เราสองคนเงียบกันไปทั้งคู่ ฉันทั้งรู้สึกอึดอัดและก็รู้สึกแย่มาก ๆ

เพราะวินด์เป็นคนแบบนี้ เขาไม่พูดไม่แสดงออกมาเลยว่าเขาคิดอะไรอยู่

และฉันไม่มีทางรู้เลยว่าเขารู้สึกยังไงกันแน่..

"แปลกดีนะ"วินด์พูดก่อนจะมองที่ฝ่ามือของฉันนิ่ง ๆ

"เจ็บแผลมาก แต่ไม่รีบกลับมาทำแผล"เขาพูดพลางดึงฝ่ามือของฉันไปใกล้ ๆ

วินด์เซอร์นั่งลงกับพื้นก่อนจะยกเท้าของฉันวางลงบนขาของเขาอย่างไม่รังเกียจ

"ไม่ต้องจับหรอกน่า..มันสกปรก"ฉันพยายามจะดึงข้อเท้าคืนเพราะว่าฉันไม่ได้สวมใส่รองเท้าและเดินไปทั่วในตอนที่ชุลมุนวุ่นวาย

"รู้ว่าสกปรก..แล้วไม่กลัวแผลติดเชื้อรึไง?"เขาเงยหน้ามองฉันแต่ก็ยอมปล่อยเท้าของฉัน ให้วางลงกับพื้นเบา ๆ

เขาเดินไปทางห้องครัว ล้างมือก่อนจะหยิบซองยาและเดินกลับมาทางฉัน

"ยาแก้ปวด"วินด์ยื่นยาให้กับฉัน เขามองที่ริมฝีปากของฉันนิ่ง ๆ

ก่อนจะเอายาป้อนใส่ปากให้ฉันเบา ๆพร้อมกับส่งแก้วน้ำให้ดื่มตามหลังจากทานยาไป หลังจากที่กลืนยาลงคอ วินด์ก็เอื้อมมือเข้ามาเช็ดที่มุมปากให้กับฉัน ฉันพยายามจะดึงกระโปรงตัวเล็กลงเล็กน้อยเพราะว่าในตอนที่เขาวางลงกับโซฟากระโปรงมันก็ขยับขึ้นมาจนเห็นกางเกงชั้นในสีดำของฉันแบบชัดเจนเลยทีเดียว

ฟุ๊บ!

วินด์ก็หยิบผ้าคลุมสีชมพูที่ฉันเคยเอามาทิ้งไว้ที่ห้องมาห่มให้ฉันอย่างไม่ได้ว่าอะไร ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นอีกครั้งและเดินหายเข้าไปในห้องนอนใหญ่

แต่คราวนี้วินด์เซอร์หายไปอยู่นานมาก ๆ แต่ฉันก็ไม่สามารถที่จะลุกตามไปได้..

เพล้ง!!! เสียงดังออกมาจากห้องน้ำในห้องนอนของเขา

"วินด์..วินด์เป็นไรไหมอะ?"ฉันที่ง่วง ๆก็สะดุ้งขึ้นมาเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงนั้น

"ไม่ได้เป็นไร!"วินด์เซอร์ตอบกลับมาเสียงเรียบ ก่อนที่เขาจะเดินกลับมาพร้อมกับอุปกรณ์ทำแผล และผ้าชุบน้ำผืนสีขาวขณะที่ฉันยังคงนอนอย่างสะลึมสะลือจากที่ง่วงอยู่แล้วพอเจอยาแก้ปวดที่วินด์ให้ก็ทำให้ง่วงหนักเดิม ฉันหรี่ตามองไปทางเขาอย่างเริ่มง่วงนอน เปลือกตาใกล้จะปิดเต็มทนทั้งมึนหัวทั้งเจ็บแผลระบมไปทั้งตัวเลย วันนี้เป็นวันที่ทรมานร่างกายของฉันหนักหน่วงจริง ๆ

ฉันก็เพลียเกินกว่าจะเอ่ยถามอะไรต่อ ขณะที่กำลังจะเคลิ้มหลับตาลงฝ่ามือหนาค่อย ๆจับท่อนแขนของฉันและทำแผลที่โดนแก้วบาดให้อย่างเบามือ โชคดีที่ฉันไม่ได้โดนบาดลึกมากนัก และวินด์เซอร์ก็เป็นคนที่มือเบามาก ๆจนฉันไม่รู้สึกอะไรเลยในตอนที่เขาบรรจงตั้งใจทำแผลให้ฉัน

ฉันมองไปที่ฝ่ามือของเขาที่กำลังทำแผลให้กับฉันก่อนจะพบว่า ที่หลังฝ่ามือของวินด์เป็นรอยแผลใหม่และยังมีเลือดไหลซึมออกมาอยู่ตลอด

"มือไปโดนอะไรมาวินด์?"ฉันเอ่ยถามไปอย่างงัวเงีย

"…"เขาไม่ตอบอะไรกลับมาแม้แต่คำเดียว

วินด์เซอร์สอดแขนของฉันเข้าไปใต้ผ้าห่ม และดึงผ้าห่มคุมให้อีกครั้ง

ก่อนจะขยับลงไปทำแผลที่ข้อเท้าให้อย่างไม่ปริปากพูดอะไรเลยแม้แต่คำเดียว เขาเช็ดเท้าของฉันด้วยผ้าสะอาดชุบน้ำอุ่น ๆ ทำความสะอาดฝ่าเท้าของฉันทั้งสองข้าง ก่อนจะลงยาฆ่าเชื้อและค่อย ๆทายาก่อนจะใช้พลาสเตอร์ปิดแผลให้ฉันทุก ๆบาดแผลในวันนี้ แต่ทว่าตัวของเขาเองก็มีแผลอยู่เต็มตัวไปหมด ฉันนอนหลับตาไปด้วยความอ่อนเพลีย ขณะที่วินด์ยังคงทำแผลให้ต่อไปโดยไม่มีปริปากพูดอะไรกับฉันเลยแม้แต่คำเดียว

หลังจากที่ทำแผลเสร็จ วินด์ก็ขยับตัวขึ้นมานั่งบนโซฟาเดียวกับฉัน



ก่อนที่เขาจะสูบบุหรี่และพ่นควันออกมา ด้วยใบหน้าที่เรียบนิ่ง

โดยปกติแล้ววินด์เซอร์แทบจะไม่เคยสูบบุหรี่ต่อหน้าของฉันเลยสักครั้ง

แต่คราวนี้เขากับนั่งเขี่ยบุหรี่อยู่ข้าง ๆฉัน แต่วินด์ก็สูบแค่เพียงสองสามครั้งเพียงเท่านั้น เขาก็ดับบุหรี่ไปทั้ง ๆที่เปลวไฟยังไม่ทันจะเผาไหมได้ไปถึงครึ่งหนึ่งของม้วนบุหรี่นั้นเลยด้วยซ้ำ

……

………

"เฮ่อออ."เขาถอนหายใจออกมาอีกครั้ง หลังจากที่เขานั่งเงียบอยู่นานพักใหญ่ ๆ

"..ไอร์..ไอรีน"เสียงของวินด์เซอร์เอ่ยเรียกชื่อของฉันขึ้นเบา ๆ

ฉันยังคงหลับตาสนิทแสร้งทำเป็นนอนหลับไปแล้วเพราะไม่อยากมองหน้าของเขาเลยในตอนนี้ มันทั้งสับสนและรู้สึกอึดอัดอย่างอธิบายไม่ถูก ฉันควรจะเป็นฝ่ายโกรธเขาไม่ใช่ฝ่ายวิ่งตามแบบนี้สิ

เข้าค่อย ๆเอื้อมมือมาสัมผัสที่ริมฝีปากบางของฉัน ก่อนจะลูบเส้นผมที่ปกใบหน้าของฉันออกจากใบหน้า

ฟู๊บบ~ในขณะที่วินด์เซอร์กำลังสอดท่อนแข็งแกร่งเข้ามาที่แผ่นหลังของฉัน เขาค่อย ๆประคองตัวของฉันให้ขึ้นเพื่อที่จะอุ้มร่างของฉันพาเดินเข้าไปนอนบนเตียงในห้องนอนของเขา

ฉันได้กลิ่นอายของควันบุหรี่จาง ๆจากริมฝีปากของเขา และลมหายใจอุ่น ๆที่หายใจรดอยู่เบื้องหน้าของฉัน ในขณะที่เขาวางฉันลงบนเตียงนั้น

ฟุ๊บบ หมับ!ฉันเอื้อมมือไปรั้งต้นคอของเขาเข้ามาหาตัวเองก่อนจะประกบริมฝีปากจูบวินด์แบบหนักหน่วงวินด์เซอร์ชะงักไปทันทีที่ฉันจูบเขาไปแบบนั้น

ฉันขยับใบหน้าของตัวเองเพื่อกดริมฝีปากของตัวเองให้แนบไปกับริมฝีปากของชายตรงหน้าอย่างแรง แต่วินด์ยังคงนิ่งไม่ขยับริมฝีปากหรือจูบตอบกลับมาแต่อย่างใด

ฉันยังคงขยับใบหน้าของตัวเองเข้าไปหาเขาและกดริมฝีปากจูบวินด์ไปอย่างหนักขึ้นแต่เหมือนความพยายามของฉันมันช่างไร้ความหมาย..เขายังคงนิ่งจนฉันแทบจะกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่อีกต่อไปแล้ว..ฉันค่อย ๆลืมตาขึ้นมองหน้าของเขาทั้งน้ำตาคลอ วินด์เซอร์หลับตาสนิททั้งที่ริมฝีปากของเรายังคงสัมผัสกันอยู่แนบแน่น ขณะที่ฉันกำลังจะถอนรสจูบอัน

"เธอไม่ควรทำแบบนี้"วินด์เซอร์ลืมตาอย่างช้า ๆก่อนจะบอกตรงมาที่ฉันด้วยแววตาที่แปรเปลี่ยนไป

จุ๊บส์~~ วินด์เซอร์ประคองจับใบหน้าของฉันเอาไว้ก่อนจะกระแทกริมฝีปากจูบกลับมาและค่อย ๆบดขยี้รสจูบ วินด์ขยับริมฝีปากจูบฉันอย่างดูดดื่มก่อนจะค่อย ๆขบเม้มที่ริมฝีปากล่างของฉันและแทรกปลายลิ้นของเขาเข้ามา มือของเขายังคงประคองจับใบหน้าของฉันเอาไว้และบรรจงจูบอย่างหนักหน่วง ซึ่งมันเป็นรสจูบที่ต่างจากฉันที่เพียงแค่กดทับริมฝีปากกันและกันเพียงเท่านั้น. วินด์เซอร์ค่อย ๆวางตัวฉันลงกับหมอนนุ่ม ทั้ง ๆที่ริมฝีปากของเขายังคงบดขยี้รสจูบไม่ถอยห่าง ฉันเผยอริมฝีปากตอบรับจูบของเขาอย่างช้า ๆ หลังจากที่คนตัวสูงวางฉันลงกับเตียงแล้วเขาก็ขึ้นคร่อมพร้อมกับจูบอย่างดูดดื่มมากขึ้น มือของเขาที่จับใบหน้าของฉันค่อย ๆเลื่อนมาที่ลำคอของฉัน

เขาลูบไล้ตามลำคอแต่ริมฝีปากก็ยังคงบรรจงจูบแลกลิ้นอย่างเร่าร้อน และเริ่มรุนแรงมากขึ้น วินด์เซอร์ขบเม้มริมฝีปากของฉันและดูดเม้มมันอยู่แบบนั้นจนฉันแทบไม่ได้มีจังหวะหยุดหายใจ นี่ไม่ใช่จูบแรกของเราสองคน แต่มันเป็นครั้งแรกที่เขารุกและจูบฉันอย่างหนักหน่วงอย่างที่ไม่เคยมาก่อนเลย

ฝ่ามือหนาของเขาค่อย ๆลูบใบหน้าลำคอ และลงไปยังเอวบางของฉัน เขาลูบวนไปที่สะโพกซึ่งตอนนี้เดรสกระโปรงสั้นรัดรูปของฉันมันก็ถลกขึ้นมาถึงใต้สะดือแล้ว เหลือแค่เพียงกางเกงชั้นในลายลูกไม้สีดำตัวบาง ๆ ที่ปกปิดเรือนร่างอยู่เท่านั้น...ฉันรู้สึกเกร็งไปทั้งตัวแต่ก็ยังคงปล่อยให้เขาจูบไปแบบนั้น ร่างสูงบดขยี้รสจูบแรงขึ้นและหนักขึ้นจนฉันต้องดันแผ่นอกของเขาออกเล็กน้อยเพื่อที่สูดอากาศหายใจอย่างหอบเหนื่อย..

"….."วินด์เซอร์พ่นลมหายใจร้อนรดที่ต้นคอของฉัน ร่างสูงขบเม้มตามลำคอและไซร้คอลงมาจนถึงเนิ่นอกอิ่ม ที่ตอนนี้ชุดเดรสดำตัวบางมันแทบไม่สามารถปิดบังเรือนร่างใด ๆของฉันได้แล้ว.. มือของวินด์เซอร์ขยำบีบเอวบางของฉันเอาไว้แน่น ใบหน้าของเขา จูบลงตรงกลางอก ก่อนที่เขาจะ..

แคว่ก ...ใช้เพียงปลายนิ้วตวัดดึงสายชุดเดรสบาง ๆของฉันขาดออกจากกันอย่างง่ายดาย. ชุดเดรสก็ค่อยเลื่อนหดลงทันทีเผยให้เห็นเต้าอวบที่ล้นออกมาจากชุดเดรสรัดรูปนั้น ใบหน้าเรียบนิ่งของเขาจ้องมองทรวงอกของฉันและค่อย ๆมองไปตามเรือนร่างของฉัน

ด้วยแววตาที่เรียบนิ่งพลางกัดริมฝีปากเบา ๆอย่างหักห้ามใจ..

"วินด์.."ฉันมองเขาอย่างเริ่มหวาดหวั่นและสั่นไปทั้งตัวเหมือนรู้สึกว่าเรากำลังจะมีอะไรมากกว่าแค่จูบกัน..

ฟุ๊บ..ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดอะไรออกไปวินด์เซอร์ก็ดึงกางเกงชั้นในลูกไม้สีดำของฉันลงมาถึงโค่นขาอ่อนแล้ว เขากลืนน้ำลายเบา ๆและมองตรงเข้ามาในแววตาของฉัน

วินด์ถาโถมตัวโน้มลงมาใกล้ ๆใบหน้าของฉันและบรรจงจูบอีกครั้งอย่างหนักหน่วงปลายนิ้วของเขารีบปลดเข็มขัดตัวเองออกทันที และบางสิ่งบางอย่างที่ชูชันแข็งขึ้นมาถูไถอยู่กับโค่นขาของฉันในตอนนี้



"….."มือของเขาวางทาบลงบนขาอ่อนของฉันและลูบไล้ไปมา ใกล้ ๆใจกลางความเป็นหญิงของฉันอย่างตั้งใจ ฝ่ามือหนาจับขาทั้งสองข้างให้อ้าออกจากกันมากขึ้น..

จู๊บส์ จ๊วบ ร่างสูงประกบปากจูบฉันอย่างเร่าร้อนและรุนแรงมากขึ้น..

ริมฝีปากบนของเขาบดขยี้ริมฝีปากล่างของฉัน..ฝ่ามือของเขาสอดเข้ากลางหว่างขาและจับแยกออกจนอยู่ในท่าทางที่...เขากำลังจะ....

"วินด์..ฉันยังไม่พร้อม!"ฉันตัดสินใจพูดออกไปขณะที่วินด์กำลังจะงัดสิ่งนั้นของเขาออกมาจากกางเกง อย่างพร้อมที่จะสอดใส่เข้ามาในตัวของฉัน