ร่างหนากอดรัดนางมองนางไปทั้งร่าง รู้สึกอยากจะปกป้องนาง มากกว่าจะกลืนกินนาง ร่างโปร่งกอดนางแน่นและดึงผ้าขนสัตว์มาห่มคลุมนาง และตนเองแน่นหนา
"อุ่นจังท่านพี่จินหลง มู่ตานรักท่านพี่เพคะ "
ร่างบางกอดรัดบุรุษแล้วหลับสนิทลงไปมังกรขาวไป่หลงฟังภาษาของนางแล้ว พยายามขบคิดในสมองตนอย่างเร็วรี่
"นางเป็นกงจู่...!!! "
ใบหน้าคมคล้ายจะผละกายออก กลัวนางจะเสื่อมเสียเกียรติ แต่ร่างบางมิยอมปล่อยตนไปง่ายๆ
เรือนร่างงดงามขยับมากอดก่ายตน เรียวขาบางพาดลงที่เอวสอบแล้วกอดรัดแน่นหนา เรือนกายของนางแนบชิดหน้าท้องตน ร่างหนาใบหน้าแดงก่ำ ยิ่งนางกอดรัดเช่นนี้ยิ่งรู้สึกนุ่มนิ่มนัก ร่างหนายิ้มกริ่มคิดในใจขึ้นมาอย่างหน้าทน
"ฉวยโอกาสนางซักหน่อยจะเป็นไร อย่างไรตนก็มียศสูงส่ง มีชาติกำเนิดมิต่ำต้อย หากนางสูงเทียมฟ้าตนจะพานางดั้นเมฆไปเช่นนั้นเอง"
ร่างหนากดจุมพิตบนเรือนผมของนาง มิคาดมีกลิ่นหอมของดอกไม้กำจายออกมากลิ่นหอมยิ่งนั
