"เอ่ยนามของเจ้ามาผู้บุกรุกดินแดนอเวจี !!! "
"ข้าคือราชาแห่งภูติพรายและวิญญาณบุตรแห่งบรรพกาล "
"ที่นี่มิใช่เขตแดนของเจ้า เหตุใดจึงก้าวล้ำลงมาเล่าบุตรแห่งบรรพกาล เจ้าครองผืนดินและผืนน้ำ เหตุใดจึงลงสู่ดินแดนแห่งโลกัณฑ์ "
ราชาพรายทำหน้านิ่งและตอบห้วนๆออกไปอีกครั้ง
"หากเจ้าปกครองดินแดนกว้างใหญ่แล้วมิเคยใส่ใจวาจาผู้อื่น จนต้องไถ่ถามซ้ำๆเช่นนี้ ข้าว่าเจ้าควรสละตนลงจากบัลลังค์เสีย เจ้าชราเกินกว่าจะปกครองสิ่งใดอีก "
"เจ้า...จงตอบคำถามข้า มิใช่มายอกย้อนข้า บุตรแห่งบรรพกาล "
เหอะ...!!!
"สะไภ้ของข้าเป็นมนุษย์และนางถูกมนต์ดำส่งร่างนางมาบูชายันต์ที่เขตแดนข้างๆเจ้า เพื่อจะกระทำบางสิ่งในดินแดนของเจ้า เจ้ายังมิคิดจะช่วยนางอีกหรือ !!!! "
ร่างสง่างามตะคอกเสียงดังใบหน้าบิดเบี้ยว ฟันแหลมคมยื่นออกมา กรงเล็บยืดยาวขึ้น เส้นเอ็นผุดขึ้นมาทั่วใบหน้า เตรียมพร้อมจะกระโจนใส่ผู้ที่นั่งอยู่บนบัลลังค์ ผู้นั้นมอ
