"อ้อ ข้าลืมแนะนำบุตรสาวทั้งสองของข้าไปเลยเสี่ยวฝุเหริน นางทั้งสองมีชื่อว่าจิวอิง และจิวซา บุตรสาวทั้งสองของข้านั้น เพียบพร้อมยิ่งนักในศาสตร์และศิลป์ สตรีในต้าเหยียนล้วนมิอาจกล่าวได้ว่า เทียบเทียมเสมอบุตรสาวทั้งสองของข้าได้เลย"
ฝุเหรินของสกุลรองแนะนำบุตรสาวทั้งสองของตน และให้ทั้งสองนำน้ำชามาคารวะเสี่ยวฝุเหรินในทันใด ร่างบางปรายตามองกงใุเหรินอย่างมิใคร่พอใจและลดตัวลงไปยกน้ำชาขึ้นมา
"อุ๊ย เพล้ง ว้าย "
"กรี้ด ร้อน อ้า"
"คุณหนู ว้าย ไปเอาน้ำเย็นมาเร็ว คุณหนูเจ้าขา"
ในขณะที่กงจิวซาและกงจิวอิงกำลังคิดจะสาดน้ำชาใส่กงฝุเหรินอย่างแนบเนียน มิคาดกงฝุเหรินนั้นกลับกางพัดขนนกออกมาและปัดลงบนตักของกงจิวอิงและกงจิวซาให้เท่าเทียมกัน บ่าวไพร่เร่งวิ่งมาห้อมล้อม ขยับดึงคุณหนูของตนออกจากพื้นอย่างว่องไวนัก ผู้คนวิ่งชุลมุนวุ่นวายทั้งสิ้น
ยายเฒ่าม่านเหยาหรี่ตาแรงๆและส่งดวงตาแข็งกร้าวออกไปพลัน มู่ตานปรายตาน
