จินหลงถอนหายใจยามที่เรื่องราวร้ายแรงในบ้านเมืองหยุดลง จึงออกไปสำรวจตรวจตราในเมืองหลวงเช่นเคย ยามเดินผ่านหอคณิกา สตรีในหอวิ่งตามมาเกาะแขนเกาะขา จนองครักษ์ปวดหัวไปหมด
ยามนี้องครักษ์ที่ตำหนักมู่ตาน ย้ายมาทำหน้าที่คุ้มครององค์รัชทายาทแทน ในขณะที่สตรีอื่นๆวิ่งมาเกาะแขนขา บนหอคณิกามีสตรีนางหนึ่งทอดมองลงมา ผู้อื่นอาจเห็นว่านางงดงาม แต่จินหลงนั้นมีดวงตามังกร มองสิ่งทับซ้อนได้ทะลุปรุโปร่ง สตรีนางนี้มีไอปีศาจลอยวน รอบกายของนางปีศาจแสยะยิ้มให้จินหลง ยามสตรีนางนั้นเคลือบรอยยิ้มหวานมาให้ จินหลงส่ายหน้าและเดินหนีเหล่าสตรีทั้งหลายไปทันที
"บางคราทุกสิ่งก็มิจำเป็นต้องจัดการทุกสิ่ง ให้ปีศาจล่อลวงบุรุษบ้างก็ได้ ข้าง่วงนอนนักในครานี้ ขอข้านอนก่อนเถิดนางปีศาจทั้งหลาย ฮ้าว "
จินหลงปิดปากหาวและส่ายหัวไปมา องครักษ์จึงเร่งตามไปทั้งหมดสิ้น
นางปีศาจพิศวงงงงวยขึ้นมาว่าเหตุใดบุรุษทั้งหมดนั้นจึงมิใส่ใจนางเลย แ
