จิวอิงและคนรับใช้ลงจากเขามาที่จวนตนที่สกุลรองในสภาพบอบช้ำ เร่งแอบเข้าเรือนตนและหลับพักอย่างว่องไว ส่วนผู้รับใช้นั้นสร้างความฉงนให้ผู้รับใช้อื่นๆในจวนสกุลรองมากมายนัก
"พวกเจ้ากลับมาที่จวนได้เช่นไร แล้วคุณหนูจิวอิงเล่า”
"เอ่อ...คุณหนูมิพอใจเสี่ยวฝุเหรินที่จวนสกุลหลักนักจึงหนีกลับมาก่อน"
สาวใช้โป้ปดผู้รับใช้ด้วยกันกับตนเองในเรือนนอน ผู้คนส่ายหน้าและตบบ่าของพวกนางเบาๆ
"เฮ้อ..รับใช้คุณหนูจิวอิงพวกเจ้าก็ลำบากหน่อยนะ อย่างไรเราเป็นบ่าวก็ต้องอดทน อีกมินานนางคงเป็นฝั่งเป็นฝา ผู้เป็นเขยขวัญคงอบรมนางได้ดีกว่านี้ "
ข้ารับใช้ในเรือนนอนทุกผู้ให้กำลังใจพวกนางอย่างยิ่งยวด พวกนางจึงเร่งเข้าพักนอนโดยไว มินานก็มีผู้ไปรายงานนายท่าน นายท่านมิปริปากใดๆขึ้นแต่มีสีหน้ามิพอใจนัก
ในยามนี้ที่บุตรสาวของตนทำผิดประเพณีในตระกูลเสียแล้ว ปกติพวกนางจะต้องไปถือศีลและห่มขาวยังอารามวัดใกล้ๆอีกหลายวันยังมิอาจกลับมาได้ แ
