ก๊อก! ก๊อก!
พริกแกงยืนเคาะประตูหน้าห้องฟรานซิสมาราวๆ เกือบสิบนาทีแต่ก็ไร้วี่แววของการเปิดประตู
ครืนนนน~ ครืนนนน~
จังหวะที่พริกแกงกำลังหมุนตัวจะเดินกลับเข้าห้องตัวเองโทรศัพท์ของเธอก็ส่งเสียงร้องดังขึ้น
(พริกๆ ซีเจย์แย่แล้วๆ)
“อะไรๆ เกิดอะไรขึ้น” เมื่อเธอได้ยินเสียงของเพื่อนสนิท เธอก็ต้องตกใจขึ้นมา
(ลูกน้องฟรานซิสจับตัวซีเจย์ไป)
“ฮะ!” เหมือนร่างกายของเธอหยุดชะงักก่อนที่เธอจะรีบตั้งสติแล้ววิ่งลงไปข้างล่่าง
(เอาไงดีแกๆ)
“เดี๋ยวฉันจัดการๆ” เธอพูดออกไปด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทาก่อนจะกดวางสาย
“จับตัวเพื่อนฉันไปไว้ไหน!” พริกแกงวิ่งลงไปยืนอยู่ข้างหน้าลูกน้องหลายสิบคนพร้อมตวาดดังลั่นจนลูกน้องมองหน้ากันเลิ่กลั่กเพราะบางคนก็ทราบสิ่งที่พริกแกงพูด บางคนก็ไม่ทราบสิ่งที่เธอพูด
“ตอบ!” พริกแกงตวาดออกไปอีกรอบ “ถ้าไม่ตอบฉันจะไปหาเอง” ว่าจบเธอก็กวาดสายตามองลูกน้องหลายสิบคนที่ยืนอยู่นิ่งๆ โดยไม่มีใครกล
