ครืนนนน~ ครืนนนน~
เสียงโทรศัพท์ส่งเสียงร้องดังลั่นห้องในตอนที่หญิงสาวกำลังแต่งตัวอยู่ในห้องแต่งตัว ก่อนที่เธอจะเดินออกมาหยิบขึ้นมาดูก็พบว่าน้ำหวานเป็นเจ้าของสายนี้
“ว่าไงคะ?” พริกแกงส่งเสียงหวานออกไป
(มารับหน่อย รถเข้าศูนย์)
“ได้สิ คอนโดใช่ม่ะ”
(ใช่ๆ เดี๋ยวตอนกลับฉันกลับเอง)
“ไม่เป็นไร ฉันไปส่งได้สบาย”
(เดี๋ยวกลับกับไอ้ซีเจย์มันมีนัดดื่มกับเพื่อนในคณะมันที่ผับพอดี)
“เอางั้นก็ได้”
(โอเค แต่งตัวรอแล้วนะมาเลยก็ได้ รีบไปเจอซีโร่ฮ่าๆ) น้ำหวานพูดติดตลกทำให้พริกแกงเงียบไปทันที เพราะเรื่องระหว่างเธอและซีโร่เธอยังไม่ได้เล่าให้เพื่อนฟังเลย
“ฉันมีเรื่องซีโร่จะเล่าให้ฟังด้วย ไว้เล่าก็ได้”
(โอเค)
แกร๊ก~
ทันทีที่พริกแกงวางสายจากน้ำหวานประตูห้องนอนของเธอก็ถูกเปิดเข้ามาด้วยฝีมือของฟรานซิสก่อนที่สายตาเฉียวคมจะมองหญิงสาวตั้งแต่หัวจรดเท้า ด้วยใบหน้านิ่งๆไม่แสดงอารมณ์อะไรออกมาทั้งสิ้น
“เฮียจะไป
