เจ้าขารีบส่งโทรศัพท์ให้คะนิ้งได้อ่านข้อความที่ธนาส่งมา ก่อนที่ทั้งสองคนจะมองหน้ากันแล้วพากันมองรอบๆ รถถึงได้เหลือบไปเห็นโทรศัพท์ของคนขับรถที่หน้าจอโชว์ค้างสายในชื่อ คุณธนา เอาไว้อยู่
เพียงแค่นั้นทั้งคู่ก็เงียบไปทันที...
ธนา : ไม่ตอบ?
เจ้าขา : จะมาก็มาสิ ใครจะว่าอะไร เงินก็โอนมาแล้วหนิ
ธนา : งั้นอีกชั่วโมงฉันจะเข้าไป อาบน้ำให้หอมๆ แต่งตัวนอนรอฉัน
เจ้าขา : อืม
ธนา : ตอบให้มันดีๆ สองล้านคิดว่าจ้างมากวนตีนเล่นหรือไง
เจ้าขา : แล้วกวนตีนเล่นไม่ได้หรอคะ
ธนา : เจ้าขา
เจ้าขา : เจ้าค่ะนายท่านนนนน
ธนา : พูดให้มันรู้เรื่อง คำพูดคำจาให้มันน้อยๆ ลงหน่อย
เจ้าขา : ค่าาาา รู้แล้วค่ะ จะอาบน้ำให้ตัวหอมๆ ใส่ชุดลูกแมวรอนะคะ
ธนา : ค่ะแม่คนเก่ง
เจ้าขาอ่านข้อความที่อีกคนส่งมาแล้วก็กดปิดโทรศัพท์ทิ้งไป
เมื่อรถขับมาส่งถึงคอนโดแล้ว เจ้าขาเองก็แยกย้ายกับคะนิ้งกลับห้องตัวเองกันไป
ร่างสวยเข้ามาถึงในห้องก็ตรงเข้าไปเลือกชุดที่จะเตรียมไว้ใส่คืนนี้ เป็นชุดลูกแมวสีชมพูขาว เอาใจอีกคนตามที่พูดไว้ ถึงแม้เจ้าขาจะกวนๆ ไปบ้างแต่ก็รู้ว่าหลังจากนี้ตัวเองจะอยู่ในสถานะไหน ต้องออดอ้อนเอาใจยังไง เธอเองก็รู้งาน ไม่ได้เอาแต่เล่นไปหมดทุกเรื่อง
เมื่อเลือกชุดได้แล้วก็เข้าไปอาบน้ำทำความสะอาดตัว เสร็จแล้วถึงออกมาแต่งตัวด้วยชุดลูกแมว นอนรอธนาอยู่บนเตียง
ธนา : แต่งตัวเสร็จหรือยัง
เจ้าขา : เสร็จแล้วค่ะ
ธนา : ถ่ายรูปมาดู
เจ้าขา : ส่งรูปภาพ
รูปลูกแมวน้อยนอนขดตัวอยู่บนเตียงถูกส่งให้กับธนา ธนาเองตั้งใจกดเข้าดูรูปภาพ ซูมดูทุกซอกทุกมุมอย่างตั้งใจ "ขาวชิบหาย" พูดออกมาแค่นั้นก็กดส่งข้อความหาเจ้าขาต่อเพื่อทำตามแผนที่คิดไว้แกล้งเด็กไม่รักดีต่อ
ธนา : ฉันน่าจะไม่ได้ไปหาแล้ว
เจ้าขา : คะ?
ธนา : พอดีนัดเด็กอีกคนไว้ ฉันลืมไป
เจ้าขา : แล้วจะให้อาบน้ำแต่งตัวรอทำไม
ธนา : เด็กฉันเยอะไงเจ้าขา มันก็ต้องมีลืมกันบ้างสิ
เจ้าขา : ก็ไม่น่าจะนัดฉันไว้หรือเปล่า
ธนา : ขอโทษจริงๆ แต่เธอเอาไว้วันหลังแล้วกัน ฉันต้องไปหาเด็กฉันก่อน
เจ้าขา : งั้นก็แล้วแต่เถอะค่ะคุณเสี่ยแก่บ้ากาม ตามสบาย ดีซะอีก ไม่ต้องเหนื่อย
ธนา : สิ่งแรกที่ต้องเปลี่ยนเลยนะ..คำพูดของเธอ พูดให้มันดีๆ ฉันจะได้เลี้ยงไว้นานๆ
ธนา : อีกอย่างฉันไม่ได้แก่ขนาดนั้น สามสิบกว่ามันก็น่ากินพอดี ไม่คิดแบบนั้นหรอ
ธนา : เจ้าขา
ธนา : ไม่ตอบ?
ธนา : เธอกล้าไม่ตอบฉันหรอ
ธนาถอนหายใจออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ เจ้าขามันดื้อ น่าตี จริงๆ เขาเองไม่ได้มีนัดอะไรกับใครแค่ตั้งใจแกล้งเจ้าขาเล่น คืนนี้ธนามีงานสำคัญที่ต้องทำ ต้องลงไปคุยกับพวกแขกวีไอพีที่นัดเข้ามาคุยงานที่นี้เลยไม่ได้ไปหาเด็กคนไหนทั้งนั้น เขาแค่นึกหมั่นเขี้ยวเจ้าขาที่มันไม่ยอมอยู่ในโอวาทตัวเอง ถ้าเป็นเด็กคนอื่น แค่เขาบอกให้เคลียร์ตัวเองแล้วโอนเงินให้หลักล้านแบบนั้นก็พร้อมจะเอาใจเขาทุกอย่าง สั่งอะไรก็ทำ ว่าง่าย ไม่เหมือนกับเจ้าขาที่ยังคิดจะแอบนัดคนคุยเข้าไปหา
ธนา : จะไม่ตอบใช่ไหม
ธนา : ลงมารอ กำลังไปหา
เจ้าขา : อะไรของคุณอีก
ธนา : แวะไปเอาคีย์การ์ดได้แปบนึง เดี๋ยวมีงานต่อ
เจ้าขา : สรุปมีงานหรือมีนัดเด็ก
ธนา : ลงมา
เจ้าขา : จะให้ลงไปทั้งชุดแมวหรือไง ถ้ามาถึงก็แจ้งนิติเอา โทรไปบอกไว้ให้แล้ว
ธนา : อืม
ธนากดปิดโทรศัพท์ทิ้งไป ก่อนจะตรงออกจากผับไปที่รถคันหรู ขับออกไปที่คอนโดของเจ้าขา
เขามีเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ไปถึงก็ต้องรีบกลับมาคุยงานแต่อย่างน้อยก็ขอให้ได้ไปเจอเจ้าขาในชุดลูกแมวสักหน่อย...
มาถึงคอนโดก็มีนิติพาธนาขึ้นไปส่งถึงหน้าห้องของเจ้าขา เคาะประตูไปได้ไม่นาน เจ้าขาก็เปิดประตูห้องออกให้
"ไหนชุดแมว"
"ถอดแล้วสิ รออะไรอยู่ละ" เจ้าขาตอนนี้อยู่ในชุดนอนสายเดี่ยวผ้าซาตินสีดำ กำลังเดินนำเขาเข้าไปภายในห้อง "นี่คีย์การ์ดค่ะ" เจ้าขาหยิบคีย์การ์ดสำรองส่งให้กับธนา ก่อนจะเดินกลับไปเปิดประตูห้องอีกครั้ง "กลับเลยไหมคะ"
"กะจะไม่ให้นั่งพักเลยหรือไง"
"เดี๋ยวเด็กๆ คุณจะรอ"
"มานั่งนี่" ธนานั่งลงบนโซฟากลางห้อง เรียกเจ้าขาให้ไปนั่งลงข้างๆ "เอาโทรศัพท์ออกมาเคลียร์เด็กเธอออกให้ฉันเห็น"
"เดี๋ยวว่างฉันจะเคลียร์เอง ไม่จำเป็นต้องมาเคลียร์ให้คุณดู"
"เจ้าขา"
"ขยันใช้จังเลยนะอำนาจน่ะ มันมีแต่คนยอมจนเคยตัวหรือไง" เจ้าขาเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าธนา เท้าสะเอวพูดบ่นเขาแบบไม่ได้มีความเกรงกลัวเขาอยู่เลยสักนิด
"มือถือเธออยู่ไหน"
"ฉันจะเคลียร์เอง อ๊ะ" ร่างเล็กโดนรั้งตัวเข้ามานั่งลงบนตักแกร่ง ก่อนจะโดนมือหนาโอบรัดรอบเอวเอาไว้
"เคลียร์ตรงนี้ ต่อหน้าฉัน"
"จิ๊"
"โทรศัพท์อยู่ไหน ไปเอามา"
"ก็ปล่อย กอดอยู่แล้วจะลุกไปยังไง" สุดท้ายธนาถึงผละมือออก ปล่อยให้เจ้าขาได้ลุกออกจากตักตรงเข้าห้องนอนไป
"แค่เอาโทรศัพท์มันจะนานอะไรขนาดนั้น" เสียงเข้มตะโกนเข้าไป เมื่อเห็นว่าเจ้าขาหายเข้าห้องไปหลายนาทีแต่อีกคนก็ไม่ตอบกลับอะไรมาจนธนาต้องเดินตามเข้าไป
"เข้ามาทำไม ใครให้เข้ามา" ร่างเล็กที่ทำบางอย่างอยู่กับโทรศัพท์รีบกดปิด ก่อนจะหันมาพูดด่าเขาจนธนาเองต้องแย่งโทรศัพท์ในมือมากดเปิดดู
"ซ่อนรายชื่อติดต่อ?" ใบหน้าคมเลิ่กคิ้วถามเจ้าขาที่ยืนมองเขาด้วยสีหน้าไม่พอใจ "คิดว่าจะเก่งกว่าฉันหรือไง รับเงินแล้วก็อยู่ให้มันเชื่องๆ หน่อยเจ้าขา ทำตัวแบบนี้ ระวังไม่ถึงเดือนจะโดนเขี่ยทิ้ง" ธนาพูดจบก็จัดการลบรายชื่อติดต่อในเครื่องของเจ้าขาออก ทั้งรายชื่อที่เจ้าขากดซ่อนไว้ ทั้งคนอื่นๆ ที่กดซ่อนไม่ทันอีกเป็นสิบๆ ชื่อ
ทำเป็นบอกเขาเด็กเยอะ ตัวเองก็ไม่ต่างกัน ผู้หญิงอะไรคนคุยเป็นสิบคนขนาดนี้ มันน่าจริงๆ