สองเดือนผ่านไป
"กรี๊ดดดดดด!"
"ออกไป! ออกไปให้หมด"
"ฮึก ฮืออ ยะ…อย่าทำอะไรหนูเลย"
"กรี๊ดดดดดด กลัว…หนูกลัว ช่วยหนูด้วย"
"…เฮือก!" ร่างเล็กสะดุ้งตื่นจากฝันร้ายที่ยังคงเป็นภาพเดิมที่ฉายวนๆ ซ้ำๆ ในความฝันเป็นระยะเวลาสองเดือนหลังจากนั้นมา ภาพเหตุการณ์ที่เธอเองก็ไม่เข้าใจและไม่สามารถปะติดปะต่อเรื่องนั้นได้ทำให้เธอนึกกลัว ก่อนที่ริมฝีปากเล็กจะเม้มเข้าหากันแล้วก้มหน้าร้องไห้ตัวสั่นเครือเกรงกลัวไปกับภาพความฝันและเสียงกรีดร้องนั้น
"ฮึกฮืออ ทำไม…ทำไมมันไม่หายไปสักที" เธอได้แต่ร้องไห้โฮปล่อยน้ำใสๆ ให้ไหลออกมาจากดวงตากลมโตอย่างคิดห้ามไม่ได้ มือบางก็ยกขึ้นมาโอบกอดแขนของตัวเองไว้พร้อมกับลูบแขนขึ้นลงเพื่อเป็นการปลอบประโลมตัวเองอย่างที่มักจะชอบทำ
"ฮึกก..." จนเวลาผ่านไปหลายชั่วโมงเธอก็เริ่มรู้สึกได้ถึงแสงของดวงอาทิตย์ที่สาดส่องเข้ามาผ่านผ้าม่านริมหน้าต่างคอนโดหรู มือเรียวยกขึ้นมาเช็ดน้ำตาตัวเองแล้วนอ
