"คืนนี้นอนด้วยกันนะ"

1859 Words

“ก็สัญญาแล้วไง ว่าจะไม่ทำอะไร...ถ้าชมไม่ยอม แต่ถ้าชมจะทำอะไรพี่ พี่ก็ไม่ว่านะ” ประโยคหลังเขาพูดกระซิบข้างหูของเธอ ลมหายใจของชายหนุ่มพ่นลดต้นคอของหญิงสาว ทำให้หญิงสาววาบหวามในหัวใจไม่น้อยเลยทีเดียว “จะให้ชมมาอยู่เป็นภาระพี่ทำไม พี่เองก็คงไม่สะดวกหรอก จริงไหม” หญิงสาวเถียง ชายหนุ่มทำท่าคิดตามคำพูดของหญิงสาว คิ้วเริ่มขมวดผูกเป็นโบว์ หญิงสาวเห็นอาการของชายหนุ่ม ก็ลอบยิ้ม คิดว่าเขาคงคล้อยตามเธอแน่ๆ “พี่ลองคิดดูแล้ว พี่ก็สะดวกนะ ไม่เห็นลำบากตรงไหน” “จะอยู่ด้วยกันได้ยังไง ไม่กลัวชมขโมยของเหรอ...” “ถ้ากลัวคงไม่พาขึ้นมา” “คงพาสาวขึ้นมาบ่อยสิท่า หึ” “ไม่เคยพามานะ ถ้าจำเป็นจริงๆ จะไปเปิดห้องอื่น แหม...ผู้ชายก็ต้องมีกันบ้างแหละ พี่ก็หนุ่มทั้งแท่ง” ชายหนุ่มตอบด้วยความภาคภูมิใจ เขาไม่ได้โกหก เขาไม่เคยพาสาวคนไหนเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวของเขา ทุกครั้งที่มีทำกิจกรรมกัน เขาจะพาไปที่อื่น แต่กับเธอ ชมพูสาวแก้มป่องช่างเถียงคนนี้ เขากลับอยากพาเธอเข้ามา อยากให้เธอได้รู้จักตัวตนของเขามากขึ้น เขาพร้อมจะบอกเธอทุกอย่างโดยไม่ปิดบัง แต่ด้วยความน่าหมั่นเขี้ยวของสาวน้อยคนนี้ เขาก็อดใจที่จะไม่แกล้งไม่ได้ น่ารักชะมัดเลย หญิงสาวเหล่ตามองหน้าชายหนุ่ม “นั่นไง แล้วแบบนี้ จะไว้ใจได้ไงคะ” “ไม่เห็นมีอะไร ให้น่ากลัวเลย” สายตามองสำรวจหญิงสาว “หมายความว่าไง???” “ก็..... ชมปลอดภัยแน่นอน เพราะพี่มองทีแรกนึกว่าผู้ชาย” กร๊ากๆๆๆ ชายหนุ่มหัวเราะลั่นห้อง หญิงสาวทำหน้าบูดใส่เขา ทำไมถึงมาดูถูกเธอขนาดนี้ อะไรที่ควรมี แม่ของเธอก็ให้มาไม่น้อยกว่าใครแน่นอน “คิดว่าพูดแบบนี้ ชมจะอยู่กับพี่เหรอ” “ก็คิดซะว่า พี่รับผิดชอบที่ทำให้เกิดเรื่องวันนี้ไง อยู่ฟรี กินฟรี ไปเลย” เขากลัวแนตกลับมาหาเรื่องยัยแก้มป่องของเขาอีก แม้เขาจะสั่ง รปภ.ไว้แล้ว ว่าห้ามหล่อนเข้ามาอีก แต่ก็ยังอดห่วงไม่ได้จริงๆ “งั้นก็เปิดห้องชมคืนสิ ค่าห้องชมก็จ่ายไปแล้ว” “ห้องเต็มหมดแล้ว” “อย่ามาโกหก” “จริง ไปถามข้างล่างดูก็ได้” “งั้นก็คืนเงินมา ชมไปพักที่อื่นก็ได้” “คิดว่าจะให้ไปไหม” ชายหนุ่มจ้องหน้าเธอ เห้อ...หญิงสาวถอนหายใจแรง “งั้นขอโทรศัพท์หน่อยคะ ชมจะโทรหาแม่” เธอหายไปนาน กลัวแม่เป็นห่วง “ไลน์ไปบอกให้แล้ว ว่าเพลีย เที่ยวเยอะ ขอนอนพักหน่อย” “ตอนไหนคะ" “ก็ตอนที่หลับ ^^ แม่ยังบอกให้นอนพักเยอะๆ ด้วย” ชายหนุ่มยิ้มกว้างรู้สึกพอใจที่ตนเองสามารถจัดการปัญหาให้หญิงสาวได้ “แล้วเข้ารหัสโทรศัพท์ชมได้ไงคะ” เธอไม่เคยบอกรหัสเขา “เห็นตอนถ่ายรูปตอนที่ไปเพลินวาน แล้วจำได้ครับ แล้วพี่คิดว่า แม่ชมน่าจะเป็นห่วง เลยเข้าไปบอกให้ครับ” ชายหนุ่มกลายเป็นคนพูดเยอะอย่างไม่รู้ตัว “เอาโทรศัพท์คืนมา” “ทำตัวดีๆ ก่อน แล้วจะคืนให้” คราวนี้ชายหนุ่มทำหน้าจริงจัง “ทำไมต้องมาบังคับกันด้วย” “ไม่ได้บังคับ...แค่อยากให้อยู่ห้องนี้ ห้องนี้กว้าง มีครัว มีระเบียงวิวห้องนี้ก็สวยที่สุด” ชายหนุ่มพยายามอธิบายถึงข้อดีของห้องนี้ให้หญิงสาวฟัง “ใช่ห้องนี้น่าอยู่มาก ชมไม่เถียง แต่มันมีห้องนอนห้องเดียว จะนอนกันได้ยังไง คนอื่นเห็นเค้าจะคิดยังไงคะ” “ใครอยากคิดอะไรก็คิดไปสิ จะแคร์ทำไม” “ไม่แคร์ไม่ได้... เกิดเรื่องถึงพ่อแม่ชม มันจะเป็นเรื่องใหญ่โตได้นะคะ อย่าคิดอะไรแบบเด็กๆ สิ” หญิงสาวจริงจัง “งั้น..โทรไปขอพ่อกับแม่ชมสิ” เขายื่นโทรศัพท์ของเขามาให้เธอ “โอ้ยยย... ทำไมพูดยากจริงเนี่ย” เธอเริ่มหงุดหงิดมากขึ้นกับความเผด็จการ เอาแต่ใจของชายหนุ่ม จึงเดินเลี่ยงไปนั่งเก้าอี้ที่ระเบียง เพื่อสูดอากาศซะหน่อย แต่เขาเดินตามมานั่งข้างๆ เธอ “วิวสวยไหมครับ แถมอากาศก็สดชื่นเนอะ” ชายหนุ่มเอ่ย เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน “ถ้าพี่รู้สึกผิดที่ทำให้ชมโดนคนของพี่ตบวันนี้ ชมยกโทษให้ ชมเข้าใจเธอ เพราะเป็นใครมาเจอคนที่ตัวเองนอนด้วย (เธอพูดเน้นเสียง) มากับผู้หญิงคนอื่นก็คงยอมไม่ได้ทั้งนั้นแหละเธอคงเสียใจมากที่พี่ทำแบบนี้ พี่ควรจะไปง้อเธอนะ" หญิงสาวพูดลองใจชายหนุ่ม “ไม่ต้องไปสนใจหรอก มันไม่ได้มีอะไร จริงๆ” “ไม่มีแล้วจะไปนอนด้วยกันได้ไง” “ก็แค่นอน ไม่ได้มีอะไรผูกมัด” ชายหนุ่มถึงจะดูเสเพล แต่เขาจะมีข้อตกลงกับผู้หญิงที่เขานอนด้วยทุกคนว่า ห้ามผูกมัด ห้ามเรียกร้องนอนกันเสร็จก็แยกย้าย และที่สำคัญเขาป้องกันทุกครั้ง “พี่เห็นผู้หญิงเป็นแค่ที่ระบายอารมณ์เหรอ” “มันไม่ใช่อย่างนั้นนะ เห้อ..จะอธิบายไงดีหละ” ชายหนุ่มมองออกว่าหญิงสาวไร้เดียงสาเพียงใด บางคำพูดจึงไม่กล้าเอ่ยออกไปตรงๆ “ไม่ต้องอธิบายก็ได้... มันเรื่องส่วนตัวพี่” “อยากได้โทรศัพท์คืนใช่ไหม” ชายหนุ่มยื่นข้อเสนอ “ใช่ค่ะ กระเป๋า แล้วก็เสื้อผ้าของใช้ทั้งหมดด้วย” “เรียกพี่เอสขา ก่อน จะให้ใช้โทรศัพท์ 1 ชั่วโมง” “นั่นมันโทรศัพท์ชมนะ พี่มีสิทธิ์อะไรมายึด ชมจะแจ้งตำรวจ” หญิงสาวพูดขู่ ชายหนุ่มหัวเราะ “ฮ่าๆ โถ่เด็กน้อย ขี้ฟ้องจังเลย” เขายีผมหญิงสาวเล่นอย่างนึกเอ็นดู “สระผมครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่” “3 ปีที่แล้ว” “มิน่า ลมพัดมาที กลิ่นโชยเตะจมูกขึ้นมาเลย ดูสิเหนียวติดมือด้วย” ชายหนุ่มมองมือตัวเองข้างที่ใช้ยีผมของเธอ เธอเผลอตีชายหนุ่ม “...ไอ้บ้า” “โอ้ย... ทำร้ายร่างกายกันอีกแล้วนะ จะโหดไปไหนฮ่ะ” เขาแกล้งลูบตรงที่ถูกหญิงสาวตี “กลัวก็ให้ชมไปอยู่ที่อื่นสิ” “ไม่...อย่าหวัง” “เห้อ...” เธอได้แค่ทอดถอนหายใจ ในหัวได้แต่คิดว่าจะทำยังไงดี เธอติดต่อใครไม่ได้เลย ไม่มีทั้งเงินทั้งโทรศัพท์ จะขอความช่วยเหลือจากใครก็ไม่ได้ “ทำไมต้องทำแบบนี้” หญิงสาวอยากรู้เหตุผล “ไม่รู้เหมือนกัน” เขาตอบหน้านิ่ง “แค่รู้สึกว่า อยากให้อยู่ด้วยตลอดเวลา มันรู้สึกดีเวลามีชมอยู่ด้วย ชีวิตมันมีสีสัน” ชายหนุ่มตบตามความรู้สึก “เห็นชมเป็นเครื่องแก้เหงาเหรอ...” “ไม่ใช่ ทำไมชอบคิดแบบนั้น ทำไมไม่คิดบ้างว่า....” แล้วเขาก็หยุดพูดไป “คิดว่าอะไร” “ว่า.....พี่เป็นห่วง....” ตอนพูดเขาเสมองไปทางอื่น ไม่กล้าสบตาหญิงสาว “แค่นี้ จริงเหรอ” เธอเริ่มสับสนกับตัวเธอเอง ว่าอยากให้เค้าพูดอะไรออกมาอีก เธอกำลังเริ่มหวังอะไรอยู่ “ชมอยากรู้เหรอ เรามาแลกเปลี่ยนกัน ชมจะถามอะไรก็ได้ พี่จะตอบตามจริง แต่พี่คิดคำถามละ 1 จุ๊บ” พูดจบก็จุ๊บปากเธอ 1 ที อย่างไว จนเธอไม่ทันตั้งตัว “ชมไม่ตกลง แล้วเมื่อกี้ชมยังไม่ได้ถาม ทำไมพี่ชอบเอาเปรียบชม” “ไม่ตกลงเหรอ” ชายหนุ่มพูดพรางยื่นหน้ามาใกล้หน้าของหญิงสาว เธอเอนตัวหลบไปข้างหลัง เขาก็ตามเข้ามาใกล้อีก จนเธอเริ่มทำอะไรไม่ถูก หายใจไม่ทั่วท้อง จึงเอามือดันหน้าชายหนุ่มให้ออกไป ใจเธอเริ่มเต้นแรงขึ้นทำไมผู้ชายคนนี้ชอบทำให้เธอไม่เป็นตัวของตัวเองนะ “ได้ๆ ตกลงๆ” หญิงสาวยอมจำนน “ดีมาก แล้วคืนนี้ก็นอนที่นี่ ตามนี้นะ” ชายหนุ่มยื่นหน้ามาใกล้เธออีกครั้ง ชายหนุ่มมากประสบการณ์รู้ว่าถ้าทำแบบนี้ หญิงสาวจะยอมรับปากเขาแน่นอน ทั้งที่จริงเขาแค่อยากขู่เธอแค่นั้น เขาไม่คิดทำร้ายคนตรงหน้าเลย เขาอยากถนอมเธอ แม้บางครั้งมันจะอดใจแทบไม่ไหวก็ตาม แต่เขาก็ไม่อยากบังคับเธอ อยากให้เธอเต็มใจมากกว่า “มีทางอื่นให้เลือกไหมคะ” หญิงสาวประชดออกไป “ มีสิ 1. นอนที่นี่ 2.นอนห้องนี้ 3. นอนกับพี่ ชมเลือกได้เลย พี่ตามใจทุกอย่าง” ชายหนุ่มเอ่ยอย่างเจ้าเล่ห์ สรุปเถียงกันมาตั้งนาน เธอก็ต้องนอนห้องเขาอยู่ดี เธอคิดวางแผนหนีเตรียมไว้ เพราะไม่ชอบการถูกบังคับ “ทางเลือกของพี่ ต่างกันตรงไหน” “สรุปนอนที่นี่เนอะ” ชายหนุ่มสรุป รอพี่เอสหลับ เธอจะหนี เพราะฉะนั้น ตอนนี้เธอต้องทำให้เขาเชื่อใจก่อนว่า เธอไม่คิดหนี ไม่ทำให้เขาระแวง ต้องทำตัวดีๆ “ขออาบน้ำได้ไหมคะ” หญิงสาวเอ่ยถามเสียงใส “ได้สิ ไม่ต้องขอ ทำตัวตามสบายเลย คิดว่าเป็นห้องของชมเลย” ชายหนุ่มบอกหญิงสาว เธอเดินไปหยิบของใช้ หยิบเสื้อผ้า เตรียมอาบน้ำ แต่เธอหาของจำเป็นที่ต้องใช้ไม่เจออย่างหนึ่ง นั่นคือ ชั้นในของเธอ จะให้ไปถามชายหนุ่มก็เขินอายเหลือเกิน แต่เธอหายังไงก็หาไม่เจอ “เอ่อ...” อ้ำอึ้งไม่กล้าเอ่ยถาม เธอไม่รู้จะถามเขายังไงดี “มีอะไรหรือเปล่า” “เอ่อ...เสื้อผ้าชมมีแค่นี้เหรอคะ” ...หญิงสาวถามอ้อมๆ หวังว่าเขาจะเข้าใจ ชายหนุ่มข้าใจในสิ่งที่เธอถาม เขาเดินไปอีกตู้ข้างๆ ที่มีขนาดเล็กกว่า เขาเปิดลิ้นชัก และ..หยิบชั้นในมาให้เธอ “หานี่อยู่ใช่ไหม” ชายหนุ่มยื่นชั้นในให้เธอ “ขอบคุณค่ะ แค่บอกก็พอ ชมมาหยิบเองได้” เธอรีบหยิบแล้วเอาไปซ่อนไว้ด้านหลัง “ใครนะ ช่างมาเก็บไว้ตรงนี้” เธอบ่นพึมพำ “ห้องพี่ พี่ก็เป็นคนเก็บสิ” เขายิ้ม “แบบนี้ก็เห็นหมดเลยสิ” เธอตาโต “ใช่ เพราะฉะนั้น ไม่ต้องอายพี่แล้วนะ แม่สาวคัพบี 80 เห็นตัวเล็กๆ แบบนี้ ซ่อนรูปน่าดูเลยนะ” ชายหนุ่มแซว “ลามก” หญิงสาวหน้าแดง รีบวิ่งเข้าห้องน้ำล็อกประตู เพราะกลัวชายหนุ่มเปิดเข้ามา “สระผมด้วยนะ เหม็น..” ชายหนุ่มตะโกนบอก “รู้แล้ว..” เธอตะโกนตอบไป ผู้ชายคนนี้กำลังจะทำให้เธอเป็นไบโพล่า ปรับอารมณ์ตามแทบไม่ทันเลย

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more