“พี่ ทำไมยังไม่ตาย..?...”
“มึงอยากให้กูตายหรือไง?...”
“ปล่าวแค่แปลกใจผมคิดว่าพี่ไม่น่าจะรอดได้ตรงนี้ตำแหน่งตายเลยนะเนี่ย”
“ไม่ตายแต่กูก็เกือบตายครั้งที่สองแล้วที่ถูกแทงเจ็บชิบหายมึงก็อย่าทำตัวเป็นฮีโร่ ยังไงกูก็ต้องตายอยู่แล้วจะมาช่วยเพื่อ”
“ถ้าไม่มีพี่แล้วผมจะอยู่อย่างไร?...ผมต้องโดนไอ้พวกนั้นรังแกแน่ๆ”
“กูมีค่ากับมึงแค่นี้เอง...”
“ไม่ใช่สักหน่อยก็เราสนิทกันแล้วเป็นเพื่อนกันหากขาดใครไปสักคนคงใจหายและเสียใจแย่เนี่ยขนาดตอนนี้ไม่มีพี่สินผมยังคิดถึงเลยป่านนี้พี่สินเป็นห่วงแย่อยากได้อะไรบอกผมนะผมจะทำให้พี่คงลุกลำบาก..”
“เออขอบใจ...นอนเถอะกูชักเริ่มลำคาญมึงแล้ว”
“แอ๊ดดด...(.เสียงเปิดประตู) อดุลเป็นอย่างไรบ้างรู้จักไอคนที่ทำร้ายนายมั๊ย?”
“ไม่รู้จักครับสารวัตรรู้ได้อย่างไรครับ?”
“ก็ไปเยี่ยมมาแต่เขาบอกว่านายอยู่ที่นี่”
“สารวัตรจะไปเยี่ยมผมทำไมผมไม่มีข้อมูลอะไรทั้งนั้นแหละอีกแค่สองเดือนผ
