“ฮึกๆๆๆ...พี่ถ้าชาติหน้ามีจริงผมจะขอเกิดมารักพี่อีก”
“เออ...ถ้ากูไปหามึงพรุ่งนี้มึงจะกลัวกูมั๊ย?และบอกที่อยู่ที่บ้านมึงและที่ทำงานด้วยกูจะจดเร็วเข้าเดี๋ยวหมดเวลาเยี่ยม”
“ไม่...ผมไม่กลัวแต่ว่าถ้าพี่ตายไปเป็นผีจะเอาที่อยู่ไปทำไมผีไปไหนก็ได้ไม่ใช่เหรอตามที่จิตปรารถนา”
“เออ...เอามาเถอะน่าอย่าสงสัย”
เรย์รีบบอกที่อยูและเบอร์โทรของเขาทันทีเมื่ออดุลจดเสร็จก็หมดเวลาเยี่ยมพอดีเรย์ร่ำไห้เสียใจเขามองหน้าอดุลครั้งสุดท้ายจนลับตาหัวใจที่เจ็บปวดดั่งโดนมีดกรีดกลางใจที่ต้องสูญเสียคนรักไปแน่แล้ววันนี้.....ถึงเวลาที่จะต้องเข้าห้องประหารสินมาส่งและสั่งลาอดุลเป็นครั้งสุดท้ายพร้อมกระซิบข้างหูของอดุลว่า
“เอ็งอยากรู้ใช่ไหม?ว่าใครคือนายใหญ่ข้าจะบอกให้คนที่อยู่ข้างตัวเอ็งทุกวันนี่แหละนายใหญ่ใช่แล้ว...ข้าเองอันที่จริงข้าก็อยากช่วยเอ็งแต่ว่ากฏก็ต้องเป็นกฏและเอ็งก็ต้องตายเพราะว่าเอ็งทรยศองค์กรเอ็งแอบส่งข้อมูลให้ไอ
