Chapter 11

2006 Words

PEOPLE hanges. The time faded, but not the feelings nor love. Ipinikit ko ang aking mga mata kasabay ang pag langhap ng malamig na hangin sa kung saan ako naroon ngayon. Kahit nakapikit ay nakikita ko ang masayang mukha ni L. Ang ngiti niya sakin at ang maamong mukha kung hindi siya susumpungin ng ka-beastmodan nito. Napa-buga ako ng hangin sabay dilat ng aking mga mata. Nangingilid ang mga luhang naka-tanaw sa malayo. "Patawad kung lumayo ako. Patawad kung hindi ako tumupad sa pangako ko-na hindi kita iiwan. Patawad... mahal lang talaga kita kaya ko ito nagawa." At doon na ako humikbi ng tuluyan. Masakit man ay kinaya ko. Masakit man ay dapat kong kayanin ito. Babalik ako kapag tama na ang panahon at tadhana sa'tin. "Cait?" Bago ko binalingan ang tumawag sakin ay nagpunas muna ako

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD