พลอยใสตื่นแต่เช้าขึ้นมาเตรียมอาหารแบบง่ายๆ ให้สามีที่แม้จะมีเรื่องให้ถกเถียงกันจนบ้านแทบแตกมาแล้วแต่ด้วยหน้าที่ของภรรยาที่ดีนั้นหญิงสาวก็ไม่อาจจะละเลยได้
“ทานข้าวก่อนสิคะคุณทัพ ฉันเตรียมอาหารเช้าไว้ให้แล้ว” หญิงสาวเรียกคนเป็นสามีที่กำลังเดินลงมาจากชั้นสองของบ้าน
“คราวหลังไม่ต้องทำ เพราะต่อให้เธอพยายามทำดีขนาดไหนฉันก็ไม่มีทางหลงเชื่อมารยาเธอหรอก เพราะฉันรู้นิสัยเธอดี”
เขาตอบออกไปอย่างไม่สนใจเมื่อถูกหญิงสาวนั้นเรียกให้ไปทานข้าวทั้งที่ตัวเขากับหล่อนเพิ่งเถียงกันคอเป็นเอ็นเมื่อคืน หากไม่คิดว่านี่เป็นมารยาจะให้เขาเรียกว่าอะไรกัน เขาจะไม่มีทางหลงกลผู้หญิงคนนี้อย่างเด็ดขาดต่อให้ต้องทำตัวร้ายๆ ขนาดไหนก็ตาม
“แค่ทานข้าวเนี้ยนะคะ คุณคิดมากไปรึเปล่าฉันก็ทำไปตามหน้าที่เท่านั้นแหละ ถ้าไม่กินก็ดีค่ะจะได้ไม่ต้องรีบตื่นมาทำให้เสียเวลา”
พลอยใสกรอกตามองบนเมื่อทำอะไรก็ถูกมองว่าไม่ดีไปเสียหมด สรุปคือในสาย
