Pag-Akit

Kabanata 7 – Paglipat ng tirahan

Napatitig lang siya kay Klyde, she couldn’t say a word. Lalong nagdilim ang ekspresyon ng lalaki habang ang kamay nito ay dahan-dahang lumapit sa kanyang malusog na dibdib. Napasinghap si Melissa nang tuluyan na nitong hawakan at pisilin iyon. Kinagat niya ang sariling labi para pigilan ang sarili na mapaungol.

Tinikman nga siya nito. Ipinasok ang isang kamay sa loob ng kanyang dress upang pakawalan ang isa niyang dibdib. His head dipped down and his tongue swirled and suckled. Hindi niya na napigilan na mapahalinghing at umungol, mahigpit siyang napahawak sa damit nito. Umikot ang dila nito sa malambot niyang laman, na nagbunga ng kakaibang sensasyon sa kaloob-looban niya. It was pure pleasure. kasiyahan sa loob niya. When he nipped and sucked more, she let go and cried out, habang mas lalong humigpit ang hawak braso ng binata.

Ngunit hanggang doon lang iyon. Tinikman lang talaga siya nito. Umayos ito ng tindig at humakbang paatras.

Namula si Melissa sa parehong kahihiyan at pagnanasa. Paano siya…? Talagang ginawa niya iyon sa kanya?

“You taste good enough. Did you say reward? We’ll see about that. How about you move in to my house today and we’ll discuss further?” Tinaasan siya nito ng kilay, ngunit bumaba ang tingin nito sa naka-expose niyang dibdib.

Lalong namula si Melissa. Huminga siya ng malalim bago inayos ang sarili at tinakpan nang maayos ang katawan. Nakakunot ang noo habang sinusuri niya ang sitwasyon. So, is he willing to give her something in exchange for pleasure? She’s not exactly averse to that. She had slept with men before.

Her gaze roamed his body. He seems fit under his corporate suit, despite his age.

“Like what you see?” Sa totoo lang, may iba pa siyang gustong tikman. He fixed his gaze on her lips.

Nang lingunin niya ang lalaki, iyon ang nakita ni Melissa. Ngumisi siya, thinking she achieved what she came here for. She does have an effect on him.

“Taste test is done. Magkikita pa tayo mamaya? Kailangan ko pang ayusin ang mga gamit ko." Lakas-loob niyang kinindatan si Klyde.

Bago pa siya makatalikod ay hinawakan siya ng lalaki sa braso at hinila palapit. Mabilis na sinakop ng bibig nito ang mga labi niya, sumisid ng mas malalim, nilasap ang kanyang tamis at bawat sulok ng kanyang bibig. Biglaan ito na kanyang ikinagulat, ngunit napakasarap sa pakiramdam. He's a great kisser, pag-amin niya sa sarili pero kailanman ay hindi niya sasabihin sa lalaki. Her center clenched in anticipation sa bawat hagod ng dila nito at napaungol siya ng malakas. She pressed her body to his hard one. She’s achingly wet and wanted him to touch her there.

Pero katulad kanina, huminto ito matapos makatikim.

Ilang saglit silang natigil para mabawi ang kanilang katinuan. Binitawan siya nito at muli niyang inayos ang sarili.

“You may go.” He still has a lot to do, but there’s now something to look forward to.

Hindi ito ang unang pagkakataon na may kinontrata siyang babae upang maging kapartner niya sa kama, to be at his beck and call. They were easy to dismiss as well.

Minsan na rin naman siyang nag-effort para manligaw ng babae. Maaaring isang tao from his circle o common friend with his associates, that he developed an interest in. Pero bihira lang iyon. Paulit-ulit na siyang sinasabihan ng kaniyang lolo na mag-asawa na. Ilang taon na rin. Nagiging makulit na ito sa tuwing magkikita sila.

Bumalik siya sa kaniyang upuan habang si Melissa naman ay agarang dinampot ang coat niya. Sinuot niya ito bago umalis. Wala siyang sinabi at basta na lamang lumabas mula sa kaniyang opisina. Bahagya siyang natawa. She looked flustered.

Outside, kinuha ni Mel mula sa sekretarya ni Klyde ang address nito. Sinulyapan niya ang kanyang wrist watch, naisip niyang may sapat pa siyang oras. Ilang oras upang mag-empake ng kanyang mga gamit at dalhin ang mga ito sa bahay ng binata. May driver ba siya? Dapat ba siyang humingi ng permiso?

Si Melissa ay hindi sensitibong tao. Mas angkop na sabihing makapal ang mukha niya. Syempre, depende sa taong kaharap niya.

Tinanong niya ang sekretarya kung mayroon itong contact number ng driver ni Klyde at kung pwede ba itong maghatid sa kanya. Makikisakay sana siya pabalik sa kanyang apartment at upang ihatid sa bahay ng boss nito.

Hindi agad nakasagot ang sekretarya ni Klyde at minabuting itanong muna sa kanyang boss. Nang magbigay ng pahintulot si Klyde, kaagad niyang ibinigay kay Ms. Franklin ang contact number ng driver. Direkta rin niyang tinawagan ito para ipaalam ang sitwasyon.

“He’ll meet you at front, Ms. Franklin. It’s a black car.”

“Of course. Thank you.” She smiled her relief. This is a good result, kahit pa kakaiba sa inaasahan niya. At least, mayroon na siyang malilipatan na tirahan.

Worst case scenario sa utak niya ay ipapatapon siya sa labas ng opisina nito. Baka nga pagbawalan na rin siyang makapasok sa susunod. Aminado naman siyang nakakaistorbo talaga sya dun sa tao. Wala lang, she finds it fun to annoy him. Not just him, she likes annoying people in general noong nag-aaral pa siya sa university.

Nagpakilala siya sa driver ni Klyde at binigay ang address niya. Habang nasa biyahe ay hindi niya mapigilang alalahanin ang mga pangyayari kanina. Damn, hindi niya malimutan kung paano siya siniil ng halik ni Klyde, kung paano nito hinaplos ang kaniyang katawan, ang pag-angkin nito sa kanyang dibdib at kung paano nito pinag-init ang kaniyang katawan. Bigla niyang pinagnasahan ang binata. She’s feeling wet just recalling their short encounter.

Nang makarating sa kaniyang apartment, tinanong niya ang matanda kung makapaghihintay ba ito o babalikan na lang siya. Hindi pa kasi siya nakakapag-empake. Mabait naman si Melissa, depende talaga sa taong kaharap niya. She could be a b***h, but she could also be kind.

“Maghihintay na lang po ako. Wala namang lakad ngayon si Sir Klyde.”

“Ay sige po. Thank you. Bibilisan ko na rin para hindi po kayo matagal na maghintay.”

“Naku, okay lang po. Huwag po kayong magmadali.”

Ngumiti si Melissa at dali-daling pumasok sa kaniyang apartment. Now, how is she supposed to pack?

Gusto niyang maagang makalipat para matingnan niya ang kabuuan ng bahay ni Klyde. She wants to make herself comfortable. Gusto niyang makalipat bago mag-gabi.

Actually, marami siyang gamit. Karamihan ay mamahalin. Yung mga branded clothes, bags and shoes niya. Last resort niya is to sell them, buti na lang hindi umabot sa puntong iyon. Ano na lang ang sasabihin ng mga kaibigan niya? Anyway, may lugar na siyang pupuntahan. That should be her focus. Hindi na rin niya poproblemahin ang pagkain.

Marami siyang kahon at dali-daling ini-empake ang mga gamit niya. Gayunpaman, inabot pa rin siya ng mahigit isang oras. Hiningal siya ng kaunti. Huh, yung mga branded items pa lang iyon. Nilingon niya ang kaniyang mga kabinet. Nandoon yung mga karaniwan niyang gamit, pati na rin yung mga luma niyang gamit from her college days. Books. Papers. Her gadgets. Then, there’s the bed and the pieces of furniture.

Well, she’s assuming fully-furnished ang kwarto na ibibigay sa kaniya ni Klyde, right? Pero dinampot pa rin niya ang kaniyang unan at kumot. It’s familiar and comforting to her. She’s definitely taking them with her.

Maliban sa mga iyon, she still has a number of miscellaneous stuff. Mga pigurin. Display items. Hygiene products. Mga gamit sa kusina. Ugh. Huwag nating dalhin ang mga kagamitan sa kusina. Her favorite mug would do.

She has no choice but to leave everything else behind, including her appliances and furnitures.

Kapag natanggap na niya ang kaniyang mana, siguro naman makakakuha siya ng mas magandang apartment at magkakaroon siya ng sapat na pera para makabili ulit ng mga ganitong gamit. Di ba? She comforted herself that way.

She rolled her eyes at the mess in her apartment. Iwanan ang dapat iwanan, Melissa. Saglit siyang lumabas para magpaalam sa landlord. Sa kaniya na lahat ng maiiwan niyang gamit. They’re not cheap. She settled her lease contract before bringing the boxes out. Tinulungan siya ng driver ni Klyde. She’s got four boxes. Three. And then two more. A total of nine medium boxes, na ililipat sa bago niyang titirahan. Not exactly a home, but a temporary shelter.

Hmm, hanggang kailan kaya siya mananatili doon? From what Klyde mentioned, isang buwan lang ang allowance na ibibigay nito sa kaniya. Wala naman siyang nabanggit about moving out.

Anyway, mag-uusap pa naman sila mamaya. Maybe they can negotiate.

For now, oras na para lumipat.

/stary/