พริกแกงกับปืนเดินมาเอาจักรยานที่จอดไว้ข้างตึก เธอเริ่มขนลุกเพราะความเย็นโชคดีที่ยังได้เสื้อคลุมของปืนที่ให้ความอบอุ่นและปิดบังร่างกาย
"น้องเธอนี่กลิ่นไอความชั่วเตะจมูกเราเลย สวยซะเปล่าไม่น่าเป็นพวกเดียวกับศาสตร์มืด เราว่าฝีมือยัยนี่แหละที่สาดน้ำใส่เธอเมื่อกี่เราแอบเห็นรองเท้าผ้าใบเบอร์สี่สิบเปียกน้ำอยู่หน่อยหนึ่ง แล้วจากตึกบริหารมาส่วนกลางเดินมาที่นี่เร็วๆ แค่นาทีครึ่งก็ถึง เป็นไงอึ่งในความฉลาดของเราละสิ"
ปืนเล่าเรื่องราวเป็นฉากๆ เธอคิดตามก็ว่าน่าจะจริง ก่อนจะให้ปืนเป็นคนปั่นจักรยานส่วนเธอเป็นคนซ้อนท้าย
"แล้วเธอติดต่อแม่ของเธอได้ยัง"
"ยังเลย มาม๊าไปแสวงบุญกับอากงที่อินเดียทีแรกบอกจะไปเดือนเดียวนี่หายไปเกือบสามเดือนละไม่รู้เสือคาบไปกินหรือยัง เขาหายไปแบบนี้บ่อยๆ ฉันชินแล้วละ บางที่อากงก็มีปัญหาธุกิจต้องหนีพวกลอบฆ่าไปพักร้อนเป็นเดือนๆก็มี เดี๋ยวก็ติดต่อมาเองนายไม่ต้องห่วงฉ
