"นี่เป็นแม่กับพี่มีนาพี่สาวผมห่างกันสักสามปีได้มั้ง เราสองคนทะเลาะกันทุกวันแม่ต้องถือไม้เรียวคอยตีเราสองคนตลอด" น้ำเสียงมาวินเหมือนจะเบาลงเรื่อยๆ พริกแกงนั่งนิ่งตั้งใจฟังอย่างหดหู่ใจ "แม่พาทุกคนไปเที่ยวทะเลทุกคนมีความสุขมาก ขากลับแม่ซื้อของมาฝากป้าแถวบ้านหลายอย่าง แม่ขับรถมาจนจะถึงบ้านของเรา มีรถแหกด่านมาชนรถของเราข้างฝังแม่... รถพลิกหลายตลบมีคนมาช่วยเราเขาช่วยผมออกมาได้แต่แม่กับพี่นาติดอยู่ข้างใน... รถมันไฟไหม้เขาช่วยแม่กับพี่ผมไม่ได้..." "แล้วไงอีก..." พริกแกงถามมาวินที่ตอนนี้น้ำตาไหลเสียงสั่นเครือ "รถระเบิด... พี่รู้มั้ยวันนั้นเป็นวันเกิดผม..." มาวินกอดพริกแกงแน่นเขาร้องไห้ออกมาไม่หยุด เขาแค่อยากระบายกับใครสักคนในสิ่งที่เขาไม่เคยพูดให้ใครฟัง "ถ้า... วันนั้นผมไม่อยากไปทะเลแม่คงไม่ตาย... พี่เข้าใจมั้ยผมเป็นต้นเหตุทำให้พวกเขาตาย" พริกแกงรู้สึกว่าเธอเองโชคดีมากที่ยังเหลือคนในครอบคร