Keyifli okumalar ❄️
Hayat o kadar zordur ki kimine mutluluk kimine acı vermişti. Bana kalan tek kısmı hep acıydı. Efkan benim hafıza kaybı yaşadığımı sanıyordu. Aslında bu sadece bir oyundu. Bazen zorlansam da belli etmemeye dikkat ediyorum tek bir hatamda bütün planlar alt üst olabilirdi. O olaydan sonra ortalık bayağı karışmış her bir tarafa dağılmıştı. Ares'in hali ise perişandı bana yaşattığını hala unutmadım ama herşeyi bizim aşkımız için yapıyordum. Bu hayattan vazgeçecek kadar çok yoruldum bende mutlu olmak istiyorum pencerenin önünde kahvemi yudumlarken Efkan'ın aniden gelip öpmesi ondan nefret etmemi sağlıyordu.
"Hayatım ne yapıyorsun tek başına" diye sorunca yalandan gülüp, "Kahve içiyorum sende ister misin? Elleriyle saçlarımla oynayıp," Hayır odamıza gidelim? Dedi. İşte yine
