İçimdeki huzursuzluk beni mahvediyordu. Yoksa Asel'i yavaş yavaş kaybetmeye mi başladım? Her yeri aramıştım ama bulamadım, artık gözyaşlarıma hakim olamıyorum.
Babam bu halimi görse bağırıp çağırır yüzüme tükürürdü. Zaten onun yüzünden bu hale gelmedim mi? Yaptığı baskılardan çok sıkılmıştım babamın bana uyguladığı baskısından sırf onun gözüne girmek için yapmadığım şey kalmamıştı.
Ama her seferinde aynı olayı yaşıyordum. Sahi babam ne zaman beni sevdi, başımı okşadı. Tabi ki hiçbir zaman sevmedi. Başka şansım yoktu ya onun yanında kalıp boyun eğecektim yada evi bırakıp kendi ayaklarım üzerinde duracaktım.
Yine bir akşam evde tartışma vardı. Konu her zaman ki gibi ben oldum. Babam her akşam olduğu gibi yaptığım işi beğenmemişti.
"Nerdesin lan sen?
" Geldim toplantı anca bitti?
