"ไม่สอดใส่ แต่ขอจูบแทนได้ไหม" แม่งเอ้ย หลงมันฉิบหาย อยู่ใกล้มันแล้วผมปากไวมือไว พูดนี่พูดนั่น แล้วก็มีท่าทีว่าอยากจู่โจมมันตลอดเวลา
ผมเป็นหนักเกินไปปะวะ
"อยากติดไข้นักหรือไงล่ะ" จีน่าร้องเสียงหลงออกมา มันเบือนหน้าหนี แต่สีบนใบหน้าที่เปลี่ยนไป ผมรู้ ว่ามันอาจจะกำลังหวั่นไหว
ที่ผ่านมา ผมไม่จำเป็นต้องทำอะไรมากมาย ผู้หญิงยังหลงหัวปักหัวปำซะได้ แต่ถ้าผมลองพยายามกับผู้หญิงสักคนดูล่ะ มันจะรักผมไหม
จะว่าหวังสูงเกินไปก็แล้วแต่ แค่รู้ว่าอยากได้ ผมจะเดินหน้าใส่แบบเต็มที่
ผมจะเอามัน แต่ถ้ามันไม่เอาผม ก็ลองดูสิ
"กูยอมเป็นไข้ ขอแค่ได้จูบ"
"เหอะ แต่กูรู้ว่าคนอย่างมึงไม่มีทางหยุดแค่จูบ" คำพูดที่รู้ทัน ทำผมยิ้มกว้างทันที
"สมกับเป็นเมียกูจริงๆ"
จีน่าเบือนหน้าหนี แล้วคิดว่าผมจะยอมไหม หึ.. ไม่มีทาง
ผมประคองใบหน้าหวานด้วยมือทั้งสองข้าง ก่อนจะประกบริมฝีปากลงไปทันที
ปากมันที่ในตอนนี้ ร้อนจนเกือบแห้ง
