จะมีอะไรน่าเบื่อไปกว่าการนอนหลับสบาย อาบน้ำแต่งตัวสวยเตรียมไปช้อปปิ้งแล้วดันได้เจอคุณแม่คนสวยแจ้งข่าวว่าอีก 2 วันฉันต้องไปเชียงใหม่กับพี่วายุไหมนะ
คุณแม่ทำไมชอบให้ไปไหนมาไหนกับเขาแบบที่มันสุ่มเสี่ยงต่อการเสียตัว ถ้าเป็นคู่รักคู่หมั้นปกติผู้ใหญ่เปิดทางขนาดนี้คงกินตับกันสนั่นหวั่นไหวทั่วประเทศไทยไปแล้วล่ะ แต่นี่ไม่ใช่ไงคะ รู้ว่าไม่รักกันก็พยายามจะให้กินกันให้ได้อยู่นั่น
จับฉันใส่พานถวายให้พี่วายุเลยก็ได้นะถ้าจะขนาดนี้ไหน ๆ คนที่แม่ต้องการเป็นลูกเขยก็หิวฉันแล้ว
“แม่ว่าควีนไม่มีข้อโต้แย้งใช่ไหมคะลูก อยู่กรุงเทพนาน ๆ น่าเบื่อจะตาย พี่วาจะไปดูที่ค่ะ ไปดูโรงแรมที่นั่นด้วย ไปหลายวันหนูก็ถือโอกาสไปเที่ยวเลยไงจ้ะ” คุณแม่ไม่สนใจหน้าตาเบื่อโลกของฉัน จะทำหน้าเบื่อกาแล็คซี่หรือเบื่อทั้งจักรวาลท่านก็ไม่สนใจหรอก ให้ตายเหอะควีน ทำไมชีวิตมันต้องเป็นแบบนี้
“โอเคค่ะ ไปก็ไป” ไปก็ไป ไปแล้วก็แยกกันอยู่ หวังว
