“ฉัน...ฮึก! ฉันแค่อยากให้เธอดูแลเขาให้ดี ดูแลเขาให้ดีเหมือนอย่างที่ฉันเคยทำได้ไหม พี่วาเหนื่อยกับงานมากนะควีน เขาเหนื่อยเขาเครียด ช่วยดูแลเขาให้ดีเถอะนะ”
“ฉันก็ดูแลเขาดีในแบบฉบับของฉันนะนิรา ดีของคนเรามันไม่เหมือนกัน”
“แต่มันก็ยังไม่ดีพอหรอกควีน เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาชอบหรือไม่ชอบอะไร ฉันตั้งใจมาที่นี่ก็แค่อยากจะมาบอกมาสอนอะไรหลาย ๆ อย่างที่เขาชอบให้เธอรู้ เธอจะได้ดูแลเขาได้ดีขึ้น แต่เธอไม่เปิดใจเลยควีน ถ้าเธอรักเขาจริง ๆ เธอจะเปิดใจรับฟังฉัน แต่นี่ไม่เลยเธอไม่เปิดใจสักนิด ถ้ามันเป็นแบบนี้ ถ้าเธอไม่รักเขา ฮึก! ฉันขอร้อง คืนคนรักของฉันให้ฉันเถอะนะ”
“...” ฉันได้ยินคำพูดของนิราแล้วถึงขั้นอึ้งเลยค่ะ พูดออกมาได้ยังไง ใช้อะไรคิด สมองเหรอ? หรือไม่ได้คิดก่อน...คืนคนรักของฉันให้ฉันเถอะนะ?
“ขอร้อง~” นิรามองฉันทั้งน้ำตา สายตาอ้อนวอนกับท่าทางที่เหมือนคนจะหมดแรงทำให้ฉันเห็นใจขึ้นมา เข้าใจความรู้สึก
