อาหารกลางวันหมดเกลี้ยงสมใจคนทำ ทุกคนที่ได้กินเอ่ยปากชมเชยฝีมือการปรุงอาหารของสาวๆ ที่น้อยคน แต่มากความสามารถ คนที่หั่นผัก เด็ดพริก ยิ้มกว้าง รับคำชมไปด้วย
" โน่น เค้าชมคนปรุง ไม่ได้ชมคนเด็ดกะเพรา " เค้าบอกยิ้มๆ วางมือตัวเองลงบนศีรษะแล้วลูบเบาๆ มันดีทำให้รู้สึกดีมาก
" แล้วรู้ได้ไง ว่าทรายเด็ดผัก ทำไมไม่คิดว่า ทรายเป็นคนผัดกะเพรา ทอดไข่ บ้างละ "
" ก็เพราะมองอยู่ไง ถึงรู้ "
แผ่นดินตอบแล้วนั่งลงข้างๆ มองแก้มแดงๆ แล้วอยากจะจิ้มเล่น แต่กลัวสายตาคนอื่นจะมองไม่ดี
ชาวบ้านที่มาช่วยงาน เริ่มงานในช่วงบ่ายกันแล้ว ลูกมือทั้งหมดจึงเฮละโลกันลงไปอย่างพร้อมเพรียง ท่ามกลางแสงแดดที่ร้อนระอุในช่วงบ่าย
จานชามและแก้วน้ำวางเรียงรายอยู่ในกะละมัง รอการทำความสะอาด รุ่นพี่สองสามคน ติดรถป้าๆ เข้าไปในหมู่บ้าน เพื่อซื้อหาผักสด มาปรุงอาหารในช่วงเย็น ขนมแห้งขนมปังที่เตรียมมา มากเกินพอที่จะต้องซื้อเพิ่ม ดังนั้น ขาดแต
