" ดินขอโทษนะครับ ทรายอย่ากลัวดินนะ " เค้ารั้งเธอเข้ามากอดเอาไว้ ทรายกลัว ทรายกังวล ทุกอย่างมันบ่งบอกออกมา จากสายตาและการกระทำของเธอ แผ่นดินลูบผมคนข้างๆ เอาไว้ จูบหน้าผากเบาๆ แล้วขยับตัวเธอให้นอนลงบนเตียงช้าๆ " นอนนะครับ คนดีของดิน ดินไม่ทำแล้ว ดินขอโทษนะครับ " เค้าดึงหมอนของเธอให้เข้าที่ แล้วพาเธอมามานอนลงบนเตียงนอน "ดินรักทรายมาก ยิ่งอยากใกล้ชิด อยากให้เราเป็นหนึ่งเดียวกัน แต่ถ้าทรายยังไม่พร้อม ไม่สะดวกใจ ดินก็จะไม่บังคับ นะครับคนดี ของดิน " แผ่นดินยิ้มให้เธอ ทั้งที่ตัวเองทรมานแทบขาดใจ น้องชายที่ตื่นตัวเต็มที่ พร้อมแล้วที่จะออกมาใช้ทำการทำงาน ไม่ยอมรับรู้สถานการณ์ด้วยแม้แต่น้อย มือที่ลูบผมเบาๆ ให้เธอคลายความตกใจ พยายามหายใจเข้าออกช้าๆ เพื่อที่ตัวเองจะได้ผ่อนคลายลงด้วย " ดินโกรธทรายไหม "เธอถามเค้าออกมาตรงๆ แผ่นดินส่ายหน้า แล้วดันตัวเองออกมา ตอนนี้ เค้าต้องการเวลาส่วนตัวสักครู่