เอี๊ยด!!!!!
ร่างบางรีบหันไปมองตามเสียงรถคันหรูเหยียบเบรกกระทันหัน มันดังสนั่นมากแต่โชคดีที่ไม่มีผู้คนเพ่นพล่าน คงเป็นเพราะยังไม่ถึงเวลาผับปิด
"คลิน!" รินเซ่อุทานเรียกชื่อทันที เพราะเธอรู้ว่าใครอยู่เบื้องหลังพวงมาลัยคนขับนั้น รถคันหรูเปิดไฟส่องสว่างจ้าตรงจุดที่เธอยืนอยู่พร้อมคาลาส
"มันคงดีใจนะที่เห็นเธออยู่กับฉัน" ใบหน้าเจ้าเล่ห์ส่งยิ้มให้อย่างทีเล่นทีจริง แกล้งเอียงไปใกล้กระซิบบอก ซึ่งทำให้มาคลินไม่ชอบใจรีบลงมาจากรถยนต์ดึงข้อมือเล็กไว้ข้างหลัง
"ปล่อยนะมาคลิน!.มันเจ็บ!" ร่างบางร้องบอก มาคลินเองควรจะดีใจไม่ใช่เหรอได้เจอคนรู้จัก แต่มันน่าแปลกเอามากๆ ที่เขาแสดงอาการโมโหร้ายแทน
"เธอไปยุ่งกับมันได้ยังไงริน!" มาคลินหันมาตะคอกกลับ ก่อนชี้หน้าคาลาสอย่างดุดัน อีกฝ่ายคงคิดไม่ซื่อหลังเขาพยามเอาคืนเรื่องในอดีต ถึงลอบตีเนียนสนิทคนตัวเล็กด้านหลัง
"ดูมึงหวงเมียดีนะ" คาลาสพูด เหลือบตามองมาทางริน
