บทที่ 12 เจอกันแต่ไม่ทัก

1204 Words

นาทีต่อมา_ ร่างบางเกือบจะเซล้มตอนถูกเบนจามินเดินมากดดัน เพราะไม่ว่ายังไงก็จะบังคับให้กินน้ำขวดนั้นให้ได้ ท่าทางยิ่งไม่น่าวางใจจนเธอเริ่มรู้สึกกังวล "จะรีบไปไหนล่ะริน เราเสียค่าจ้างตั้งล้านกว่าเลยนะ กินซะน้ำอ่ะกว่าจะเจอผู้จัดการอีกนาน" เขาพยามข่มน้ำเสียงให้เป็นปกติ ในตอนนี้มีคนเดินผ่านไปผ่านมา เดี๋ยวจะเข้าใจผิดว่ามีเหตุทะเลาะวิวาทกัน "คนอะไรมั่นหน้าจังคนบอกว่าไม่กินยังรั้นอยู่ได้!" นางแบบสาวบอกเสียงดัง ใช้แรงปัดขวดน้ำกระเด็นตกไปที่พื้น กลิ้งไปโดนจนคนอื่นเหยียบแตกกระจาย สร้างความไม่พอใจให้เบนจามิน "โว๊ะอีนี่!!" เบนจามินตะคอกอย่างโมโห ง้างมือหยาบขึ้นอยากจะกำราบคู่กรณี เขาออกจะมีชื่อเสียงแต่เธอทำอย่างไม่ไว้หน้าเลย แต่ต้องชะงักค้างไว้ตอนเห็นมาคลินเหมือนเดินออกจากจากโซนที่นั่ง "........" ดวงตากลมรีบหันขวับตามที่อีกฝ่ายเหลียวมอง แต่ต้องตกตะลึงเพราะดันพบกับมาคลิน รูปลักษณ์ที่ดูดีมาดนักธุ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD