เวลา 1 ทุ่ม
หลังจากที่เราไปเที่ยวมาด้วยกันจนถึงดึก ระหว่างทางที่เรานั่งรถกลับมาด้วยกันพี่โมสก็คอยจับมือกอหญ้าตลอดไม่ปล่อย ลงรถหน้าปากซอยก็เดินจูงมือกอหญ้ามาตลอดจนใกล้จะถึงบ้าน
"วันนี้เธอสนุกไหม..?”
“ค่ะ..กอหญ้าสนุกมากเลยค่ะ”
“ฉันเก็เหมือนกัน จริงๆปกติฉันเองก็ไม่ค่อยชอบไปเที่ยวในที่ที่มีคนเยอะๆหรอก ฉันชอบอยู่บ้านเล่นเกมส์มากกว่า.”
“งั้น..พรุ่งนี้เราไม่ต้องไปไหนกันก็ได้นะคะ พี่โมสจะได้อยู่บ้านเล่นเกมส์..ไม่ต้องไปเจอคนเยอะๆด้วย”
พี่โมสหยุดเดินแล้วก็หันมามองหน้ากอหญ้า
“เธอนี่เคยทำอะไรเพื่อตัวเองจริงๆบ้างไหม..เลิกแคร์ความรู้สึกของคนอื่นมากกว่าความรู้สึกของตัวเองได้แล้ว..”
“กอหญ้าก็แค่..”
“อย่าลืมซิว่าตอนนี้เราเป็นแฟนกัน แค่เธอพูดมาคำเดียวว่าอยากได้อะไร หรือว่าอยากให้ฉันทำอะไรฉันก็จะทำให้เธอทุกอย่าง แค่เธอพูดและก็ให้มันออกมาจากใจเธอจริงๆด้วยนะ..”
“...”
“ว่าไง..เธออยากให้ฉันทำอะไร..?”
