ภูขอ NC+++

1903 Words

"ยิ้มแบบนี้หมายความว่าไง หรือมันมีคำพูดต่อท้ายประโยคที่ว่ารีบเก็บ?" ไอติมเลิกคิ้วถาม หนุ่มหล่อยิ้มกว้างทันที แบบนี้แหละถึงเรียกว่าไอติมของจริง รู้ทัน อ่านเกมขาด เธอมันสุดยอดชะมัด! "ปิดร้านปะ เดี๋ยวช่วยปิดให้" ดวงตากลมสวยกลอกกลิ้งไปตามกรอบหน้าหล่อเหลาอย่างไม่วางใจ สุดท้ายหญิงสาวก็ยอมพยักหน้ากลับไปแต่โดยดี "นายหายมาแบบนี้หลายๆ วัน นายติวเตอร์กับนายธามสงสัยอะไรบ้างปะ" ถามไปพลางเหลือบตามองเวลาบนหน้าจอโทรศัพท์ เป็นจังหวะที่เสียงล็อกประตูหน้าร้านดังเล็ดลอดเข้ามาให้ได้ยิน "คบก็คือคบนะไอ" "หมายความว่านายพร้อมที่จะบอกพวกนั้นเรื่องของเรา?" "ถ้ากลัวคนอื่นรู้ฉันคงไม่ขอเธอคบหรอก ฉันบอกพวกนั้นไปแล้ว" "งั้นเหรอ..." ไอติมเผลอครุ่นคิด เธอรู้ดีว่าในบางเรื่องภูพิงค์เป็นผู้ชายที่ค่อนข้างชัดเจน แต่พอมันมาเป็นเรื่องของเธอที่เขาเริ่มชัดเจนอย่างจริงจัง ทั้งที่เธอไม่เคยคาดหวัง แต่พอมาสัมผัสกับเรื่องที่ม

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD