ภูพิงค์ง้อ

1656 Words

แสงไฟในเวลากลางคืนโดดเด่นจนไอติมต้องล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋า กดวิดีโอถ่ายภาพในระหว่างที่กำลังเดินทาง "ไอ" "อืม ว่า" "ไหนๆ ก็นั่งรถมาด้วยกันแล้ว กลับด้วยกันเลยได้ปะ" มือหนาวางหมับที่ต้นขาขาว ไอติมปรายตามองคนข้างๆ ทันที "ความถึงเนื้อถึงตัวเนี่ยไม่เคยแผ่วเลยนะ" "เมื่อคืนนอนไม่หลับเลยว่ะไอ" "เพราะ?" "เธอไม่อยู่มั้ง" หัวใจดวงน้อยเต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง ท่องไว้ไอติม หมอนี่มันเจ้าเล่ห์ มันเกินใครแบบที่ไม่เคยมีใครเกินมัน! "ฉันไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนเลยนะ" "กำลังหลอกล่อให้ฉันติดกับดักนายอยู่สินะ" "ไม่ทำแบบนั้นหรอกน่า ไว้ใจฉันบ้างได้ปะ ตอนนี้ฉันไม่มีใครนอกจากเธอเลยนะ" "ตลกว่ะภู เรารู้จักกันมากี่ปี ใกล้ชิดกันมาก็ตั้งเท่าไหร่ คิดว่าฉันดูไม่ออกเหรอว่าตอนที่นายจะหลอกล่อผู้หญิงที่สวยสะดุดตาให้มาติดกับดัก นายมักใช้คำพูดแบบไหน ฉันรู้ทันหรอกย่ะ" "คิดมากเกินไปปะ ถ้าไม่ติดว่าขับรถอย

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD