เสียงกริ๊งที่ดังขึ้นหน้าห้องทำให้มือที่กำลังติดกระดุมเสื้อของภีมวัจน์ถึงกับชะงักไปด้วยความแปลกใจส่วนคนที่อยู่ในชุดเสื้อคลุมอาบน้ำที่กำลังเช็ดผมให้เขากลับเผยรอยยิ้มออกมาด้วยความดีใจเพราะเธอรู้ดีว่าคนที่กำลังยืนกดกริ๊งอยู่หน้าห้องคือจินกับจิโร่บอดี้การ์ดคู่ใจที่น้ำเสื้อผ้าและอาหารสดที่จะใช้ทำอาหารมื้อเที่ยงมาส่งตามคำสั่งของเธอ
“เดี๋ยวกอหญ้ามานะคะ อ๊ะ”
ภีมวัจน์คว้าเอวบางของคนที่กำลังลุกเดินจากไปได้เพียงแค่สองก้าวให้กลับมานั่งบนตักของเขาทันทีอย่างไม่สบอารมณ์เล็กน้อยเมื่อเธอจะเดินออกไปหน้าห้องทั้ง ๆ ที่สวมเพียงเสื้อคลุมอีกอย่างเขายังไม่รู้เลยว่าใครกันที่เป็นแขกมาเยือนห้องเขาในยามนี้
“จะลุกไปไหนครับ หืม?”
น้ำเสียงที่เอ่ยถามเธอถึงแม้จะทอดเสียงอย่างอ่อนละมุนแต่กลับแฝงไปด้วยอารมณ์หึงหวงทำเอาคนที่ถูกรั้งตัวให้มานั่งลงบนตักได้แต่ยกมือขึ้นบีบจมูกของภีมวัจน์เบาๆด้วยความเอ็นดูคนที่เพิ่งเลื่อนสถานะสา
