SHAKE GIVE UP :: CHAPTER 2 [100%]
872 Words
ซ่า!! เสียงน้ำที่ไหลออกมาจากฝักบัว รดลงตามตัวของลาสนีมที่ตอนนี้กำลังดิ้นไปมา แต่ก็ได้แค่นั้นเพราะมือหนาจับข้อมือเธอไว้แน่น เข่าทั้งสองข้างของเขาก็กดมาที่หน้าขาของเธอไม่ให้ขยับไปไหน ใบหน้าหล่อใสกวาดสายมองเสื้อเชิ้ตสีขาวที่เปียกน้ำ เผยให้เห็นสัดส่วนของลาสนีมโดยเฉพาะทรวงอกที่ใหญ่จนล้นบราเซียสีขาว มือหนาเอื้อมไปปิดน้ำและหยิบครีมอาบน้ำมาชโลมตามตัวของลาสนีมทันที
“อย่านะเชค... ปล่อย”
“เฉยๆ สิครับ ผมอาบน้ำให้แป๊บเดียวล่ะ” มือหนาลูบไปตามแขนของเธอ ก่อนจะเลื่อนขึ้นมาที่ทรวงอก ลูบไล้ไปมาจนลาสนีมหลับตาลงกับสัมผัสที่ได้รับ ใบหน้าหล่อกัดกรามแน่นทันทีเมื่อมองเธอที่เปียกปอนแบบนี้
“ลาสนีม ผมไม่ไหวแล้วนะ”
“อะไร? พอเถอะ พี่... อื้อ!!” ริมฝีปากร้อนประกบจูบเธอทันทีอย่างร้อนแรง สอดแทรกลิ้นเข้าไปกวัดเกี่ยวอย่างรุนแรงจนลาสนีมถึงกับขาอ่อน ร่างหนาประคองร่างเล็กไว้และเอื้อมือไปเปิดน้ำให้ราดตัวของเขาและเธอ ดับร้อนในกายของทั้งสองคนทันที เชคยังไม่ผละจูบออกจากปากเธอเลย จนแล้วจนเล่าที่ลาสนีมครางประท้วง แต่เขาก็ไม่ยอม ใช้มือปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตเธอออกทันทีอย่างช้าๆ
“อื้อ...” เสียงครางแทบจะขาดใจของลาสนีม ทำให้เชคผละจูบออกและซุกไซ้ลงที่ซอกคหอมทันที จนลาสนีมผลักร่างหนาให้ออกไปแต่ก็สู้แรงไม่ได้
“หยุด... อ่ะ เชค!!”
“ได้”
“...”
“แต่ไปที่เตียงต่อนะ ฮึบ!!” ร่างหนาช้อนร่างเล็กให้ออกจากห้องน้ำ และเดินดุ่มๆ วางร่างเล็กลง ตามด้วยร่างของเขาที่ทาบทับเธอทันที ใบหน้าหล่อซบลงกับทรวงอกของเธอทันที มือบางก็ผลักหัวของเขาให้ออกไป แต่ด้วยความเสียวของริมฝีปากร้อนของเชค ทำให้เรี่ยวแรงของลาสนีมหมดไป
“อย่า...”
“พี่ทำให้ผมชอบพี่เองนะลาสนีม” เชคเงยหน้ามองใบหน้าหวานที่แดงซ่าน แต่แล้วน้ำตาของลาสนีมกลับคลอจนเขานิ่งไปทันที ขยับใบหน้าขึ้นไปจูบที่หน้าผากมนเพื่อปลอบโยนเธอ แต่เอาจริงๆ แล้ว มันคือแผนที่จะทำให้เธอยอมเขาต่างหาก... แต่ถ้าไม่ยอม ต่อให้ร้องไห้ให้เขาเห็น เขาก็ต้องเขย่าเธอให้ได้!! ของเล่นชิ้นนี้ของเขา จะต้องลองเล่นให้มันพังกันไปข้างล่ะ หึ เชคซุกไซ้ซอกคอหอมอีกครั้ง ส่วนมือก็เลื่อนบีบเค้นทรวงอกของเธออย่างแรงจนลาสนีมเสียวไปทั้งตัว
“อ๊ะ อือ... เจ็บ” ร่างเล็กนิ่วหน้าไปด้วยความเจ็บกับสิ่งที่เขาทำ เชคไล่ริมฝีปากมาเรื่อยๆ จนถึงเนินเนื้ออก จูบไปทันทีอย่างเบาๆ มือหนาก็จับขานวลให้แหวกออกทันที จนลาสนีมตกใจ
“อย่านะ!! อย่าทำแบบนี้”
“ผมชอบพี่นะลาสนีม...”
“...”
“ถึงพี่จะเป็นของคนอื่น ผมก็ยอมที่จะเป็นรองเขาคนนั้น”
“ไม่ได้นะ พี่... รักพี่ติน ปล่อย!!” เชคถูกลาสนีมผลักออกไปทันที ร่างเล็กรีบดึงผ้ามาคลุมตัวทันทีมองเชคที่มองเธอด้วยสีหน้านิ่งๆ แต่ในใจกลับแสยะยิ้มอย่างเหนือกว่า รักงั้นเหรอ? น่าสนุกจริงๆ ด้วยสิ
“งั้นเหรอครับ? รักเขามากงั้นเหรอ... ผมขอโทษแล้วกันนะ” ซะเมื่อไหร่ล่ะครับ? คนอย่างเชคนะเหรอจะสำนึกผิด ไม่มีทาง!! ^____^ ลาสนีมมองเชคที่ทำหน้าเศร้าๆ จนเธอเองก็อดไม่ได้ที่จะเห็นใจเขา เพราะเธอเองก็เคยชอบพี่ตินมาก่อน กว่าจะได้คบกันก็ต้องใช่เวลา เพราะงั้นเธอเข้าใจดีว่าเชครู้สึกยังไง...
“ไม่เป็นไร แต่อย่าทำแบบนี้อีกนะ”
“ครับ...” ฝันไปเถอะลาสนีม ให้หยุดลวนลามเธอนะ... ไม่มีทางเป็นไปได้อยู่แล้ว หึ
“งั้น นายก็กลับไปได้แล้วล่ะ พี่ไปส่ง” ลาสนีมลุกขึ้นก่อนจะเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า หยิบเสื้อคลุมอาบน้ำมาสวมทันที หันกลับไปมองเชคก็ยังคงนั่งอยู่ที่เดิม แถมยังนอนบนเตียงเธออีกต่างหาก
“เชค กลับได้แล้ว...”
“ก็ผมง่วง หาว... -o-“ ร่างหนานอนลงทันที พร้อมกับดึงผ้าห่มอีกผืนมาคลุมตัว จนลาสนีมหงุดหงิดทันทีเดินไปดึงแขนเขาให้ลุกขึ้นแต่ร่างหนาก็ทิ้งตัวและแกล้งหลับไปแล้วด้วย
“เชค!!”
“ฟี้ Zzz”
“นี่ เด็กบ้า!! ให้ตายเหอะ...”
“นีม!! อยู่หรือเปล่า?”
“เอ๊ะ? เสียงนี่มัน...” เชคที่แกล้งนอนอยู่พลันได้ยินเสียงผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นที่หน้าร้าน ลาสนีมรีบปล่อยมือของเขาและวิ่งไปชะโงกดูที่หน้าต่างก็ตกใจทันที หันหลังกลับมามองเชคที่ลุกขึ้นนั่งมองเธออยู่
“ใครมาเหรอครับ?”
“พะ พี่ติน...”
“หือ -___-?“
“พี่ติน แฟนพี่มา!! ทำไงดี...”
“หึ” รอยยิ้มมุมปากของเชคปรากฏขึ้นทันที ท่ามกลางความเครียดของลาสนีม...
ดีจริงๆ... ชักสนุกขึ้นมาแล้วละสิ ลาสนีม J
- Writer
